Ægir - 01.03.1997, Page 6

Fiskvinnsla og kvótakerfi
Sjávanítvegur liefur verið í fararbroddi framfara i verktœkni
og þróun aðferda í viiinslii <>x stjórmni. Þad verðurþó að segja
uni sjávanítveginii, eins og svo margar aðrar atvinnugreinar,
að það er ekki fyrr cn að sverfnr seni tekið er til kostanna. Með
kvótakerfinu eru sjávanítvegiituni settar
takniarkanir, sein neyða iiienu til að taka
á endurskipulagningu og liagrœðingu í
greininni þvert á öll giiniul viðskiþtasain-
bönd, liefðir og byggðarlög.
Afleiðingin er síðan sti að kvótakerfniu er
kennt itin niargt seni aflaga fer en oft á við
ntáltœkið "Arinni kennir illur rœðari". Það er þó ekki niín
skoðuii að kvótakerfið sé liin eiiui sanna latisn sein hafi öllu
bjargað í sjávariitvegininn, lieldur að hér sé á ferðinni eitt
þrep til betri lausnar. Kvótakerfið hefur á þeiin nínia áratug
seni það liefur verið við lýði tekið stöðiiguni breytingiun og
iniui taka áfranilialdandi breytingiiin á iiœstu áriiin.
Kvólakerfið er ujipliaflega tœki til að vernda fiskistofna og
cr sett á, á forsenduni útgerðar og liefur svo haldist til þessa,
þó að kerfið sé nií fyrst og frenist efnahagslegt kerfi. Menn
töldn að útgerð og fiskvinnsla ynnii sanian og verdnnvtin seni
útgerðin kevnii ineð að landi tvöfólduðiist í inedfónun vinnsl-
iutiu eða gott betur. Allt jietta tvinnaðist sainan og skapaði
þann gi uiin seni við landsinenn allir byggðiun okkar tilveru
á. A síðari áruin liefur koinið í Ijós að eftirspurniu er inun
nieiri eftir hráefninu en frainboðið og veldtirþað verdhivkkun
á fiskimun, þ.e. hráefninii til fiskviiiiislunnar. I afkoiiiiitöhun
ftskvinnshinnar liefur liliitfiill hráefnis sífellt farið luvkkandi
og er iiií komið yftr 60%. jafnfranit þessti er afkonia vinnsl-
unnar nijög shvni. . í saina tínui blónistrar útgerðin ogþó sér-
staklega sií seni liefur vinnslu inn borð. Því lilýtui sií spurning
að vakna, hvort eitthvað sé skakkt í divniinu?
Vinnslan sjálfer að takast á við nýja tœkni og þróun á nýj-
inn vöruin, fuina betri lausnir í rekstrinuni. Stjórnvold luifa
það lilutverk að skapa atvinnulífinu untgjörð sem gerir fyrir-
tækjuin kleift að starfa. Því erþað svo að stjórnvöld nieð sín-
iiiii óikvördiiiiuni eða ákvarðunaleysi skapa þann starfsgrunn
seni atvinnulífið byggir á. Það er eitthvað að ígrundveUi fisk-
vinnslunnar og því ber stjóriivölduin skylda til að skoða þau
niátl vel og gera síðan þivr leiðréttingar sein eru í þeirra valdi
þannigað pskvinnsla verði áfrani niikilvœgur atviiniurekstur
í jtessn landi.
REYTINGUR
fllaskaufsinn á niðurleið
Framleiðsla á botnfiski frá Alaska mun aukast á þessu
ári en samt sem áður óttast fiskiðnaðurinn að von sé á
strangari stefnu á næsta ári en verið hefur, þ.e. kvóta-
niðurskurði. Kvótar í Beringshafi og Alaskaflóa hafa
verið ákveðnir röskar 2 milljónir tonna og er aukning
upp á 20.000 tonn. Fiskifræðingar hafa lækkað tölur
um ráðlegan heildarafla úr3.3 millj. tonna í 2,96 milljón-
ir. Ufsaveiði í Beringshafi hefur minnkað og sumir
kenna Rússum um. Rússar hafa aukið sóknina
undanfarin ár en stofninn hefur farið úr 7,75 milljónum
tonna haustið 1994 í 5,5 milljónir á síðastliðnu hausti.
Bandarísk yfirvöld meta árganginn 1992 meðalstóran
og að hann sé ekki eins slæmur og óttast hafði verið.
Ljósi punkturinn væri samt ef fram kæmi stór árgangur
en slíkur virðist ekki hafa skilað sér síðan 1989.
Ufsakvóti Bandaríkjanna í Beringshafi hefur verið
skorinn niður um 60 þúsund tonn og verður 1,13
milljónir tonn. Þorskkvóti úr Beringshafi verður áfram
270.000 tonn.
(Fishing News International)
Bretar vilja gera
Alþjóðahvalveiðiráðið
að hreinum verndarsamtökum
Hvalamálafulltrúi Breta, Ivor Llewelyn, telur afar ósenni-
legt að Bretland muni samþykkja málamiðlun um að
heimila Norðmönnum og Japönum hrefnuveiðar þótt í
litlum mæli væri og veiðar á opnu hafi væru jafnframt
bannaðar. Þetta var haft eftir fulltrúanum eftir óform-
legan fund fulltrúa í Alþjóðahvalveiðiráðinu þar sem
framkvæmdastjóri þess, Ray Gambell, sagðist bjart-
sýnn á lausn sem fæli í sér heimild Alþjóða-
hvalveiðiráðsins til tiltekinna hvalaveiða í atvinnuskyni.
Þetta ætti til að mynda við um hrefnuveiðar Norð-
manna. Llewelyn sagði að Alþóðahvalveiðiráðið óttað-
ist ekki að tapa hlutverki sínu sem stjórntæki við hval-
veiðar og einnig kom fram hjá fulltrúanum að Bretar
óttist ekki slíka þróun enda sé það í dúr við stefnu
breskra stjórnvalda að Alþjóðahvalveiðiráðið gerist
hrein hvalaverndarsamtök.

(Fiskaren)