Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1915, Blaðsíða 39

IT.
Lestrar- o<»’ ken^luáætlun
íyrir guöíræöisdeild Háskóla Islands.
Hver sá stúdent, sem ætlar sjer að nema guðfræði, ætti fyrst og
fremst að skoða hug sinn vel um pað, hvort hann finni hjá sjer innri
hvöt til þess og hvort hann sje þeim hæfileikum gæddur, er nauð-
synlegir eru til þess að geta gegnt prests- og prjedikunarstarfi svo, að
blessun megi af hljótast. Flestir verða að ganga út i preststöð-
una að náminu loknu; eiga sjaldnast kost á öðru sjer til viður-
lifis. En í preststöðunni er miklu nánara sarnband nrilli lífsskoð-
unarinnar og starfsins en i flestum öðrum atvinnugreinum. Eng-
inn ætti því að leggja út í það að búa sig undir preststöðuna, sem
ekki hefur trúhneigðan hug. En djúp þrá eftir að hugsa um hin há-
leitustu efni og ráðgátur tilverunnar er hins vegar vísast besta skil-
yrðið að ganga að náminu með, enda ekkert nám til, sem er líklegra
til þess að veita slíkri þrá einhverja svölun.
Námsgreinar þær, sem reglugerð Háskólans til tekur, eru mið-
aðar við lágmark þess þekkingarforða, sem talið er nauðsynlegt að
hver sá maður hafi yfir að ráða, er ætlar sjer að verða prestur eða
fræðari manna i trúarefnum innan hinnar íslensku kirkju. En með
því er aðeins lagður sá grundvöllur, er honum síðan stöðugt er ætlað
að byggja ofan á. En námið á að gera annað meira en að afla slíks
þekkingarforða. Fað á líka — og það engu siður — að verða til þess
að efla þann þroska hjá stúdentunum, að þeir sjeu síðar færir um,
tneð góðum skilningi, að túlka og útskýra rit gamla og nýja testa-
mentisins, og afla þeim sjálfstæðrar þekkingar á eðli kristindómsins,
sögu hans og forsögu. En þá um leið eiga þeir að Eafa öðlast svo
mikla dómgreind, að þeir sjeu færir að taka afstöðu til guðfræðilegra
ágreiningsatriða og vandamála, sem stöðuglega koma upp, þar sem
eitthvert trúarlíf hreyfir sjer meðal mannanna. —