Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1915, Síða 55

53
mcst mök við og erum skyldastir. Og islenskuin prestaefnum cr áríð-
andi að lesa sem mest um kirkjulíf nágrannaþjóðanna, svo að kirkju-
lífið með oss einangrist ekki um of. I fámenninu er liætt við, að
andlega lifinu hnigni, ef ekki er sjcð um að viðhalda því með stöð-
ugri næring. Góðar bækur eru besta næringin. Venjist mcnn á
stúdentsárunum á að lesa slíkar bækur, láta þeir síður af þeirri
venju, er út í prestskapinn er komið.