Ársrit Fiskifélags Íslands - 01.01.1933, Blaðsíða 48

46
hann í fyrsta skipti, og var þá gjörsamlega yfirgnæfandi hér um
bil alstaðar við landið. Síðan hefur hans gætt mikið, og líklegt má
telja að fiskimenn eigi eftir að njóta hans að minnsta kosti í 2—3
ár ennþá, ekki sízt við Austurland, og sem netafisks á vertíðinnk
Árgangurinn 1923 kom öllum á óvart, enda telja sumir fiskifræðingar
að ekki sé jafn mikið um hann hér, og ég vil gera úr. Ókunnugt
er alt um það, hvar þessi árgangur hefur lifað »æskuárin«, lítið
bar víðast hvar á honum þangað til 1931, þegar hann hryngdi í
fyrsta skipti. 1923 hefur hans gætt mikið, eins og það, sem að
framan er ritað, ber með sér, og vonandi fáum við að njóta hans
í nokkur ár ennþá. Um árganginn frá 1924 vitum við, að hann hef-
ur alist upp við Austurland, og því er hann nokkuð smár eftir
aldri. Einnig hefur hans gætt mikið í aflanum, en heldur minna en
vænta mátti í hlýja sjónum. Mun það stafa af því, að hann var
tæplega orðinn kynþroska 8 vetra gamall (1932), að eins nokkur
hluti hans hefur hryngt í fyrsta skipti.
Auk þessara þriggja, miklu árganga, sem hafa skapað uppgrip
afla viðs vegar við land, hefur einnig borið nokkuð á 13 og 15
vetra fiski, (árg. 1917 og 1919), einkum í kalda sjónum. Það er
engu líkara en kaldi sjórinn sé einskonar elliheimili fyrir þorsk-
stofninn okkar. í hlýja sjónum kemur hann í heiminn, þar stendur
vaggan. í fjörðunum við strendur landsins og hafi því, sem að þeim
liggur, er uppeldisstofnunin. Eftir að þorskurinn er fullþroska,.
hrygnir hann, langmest í hlýja sjónum, en leytar sér svo ætis á.
hinni miklu þjóðbraut Golfstraumsins, sem stjórnar leið hans héðað
af miðunum fyrir sunnan lanóið vestur og norður fyrir land. Göng-
urnar halda áfram suður með austurströndinni, og mikið af fiskin-
um mun fara hringinn í kring um land, enda þótt mikið verði,
sjálfsagt eftir á djúpmiðum við ýmsa landshluta, og haldi sér þar*
þangað til eðlishvötin kallar saman undir merki hrygningarinnar.
Að sjálfsögðu getur nokkuð af fiski farið öfuga leið, austur og
norður fyrir, héðan frá suðurströndinni. Úr fylkingum þeim, sem
halda leið sinni gegnum kaldasta svæði sjávarins hér við land, við
Austurlandið, verður gamli fiskurinn mikils til eftir, þegar allur þorr-
inn heldur áfram í hlýja sjóinn til þess að hrygna, og þannig verð-
ur kaldi sjórinn við Austurland að elliheimili. Ástæðan til þess, að
nokkuð af gamla fiskinum síast þannig úr, er annaðhvort það, að
hann krefst ekki jafnmiklls hita til hrygningar, eða að hann hrygnir
alls ekki, svo neinu nemi.
Eins og nú standa sakir, er ekki útlit fyrir fiskiþurrð hér við
land, til þess eru of margir og voldugir árgangar í aflanum, enda
þótt sumir þeirra megi nú heita hnignir á efra aldur. Hvað við
J