Heimir : söngmálablað - 01.01.1936, Blaðsíða 18

16
Björgvin Guðmundsson
henni lengur, enda hefir hún aldrei skilið hana né til-
einkað sér að nokkru marki. Holl tilbreyting væri því
að fá nú um sinn meira af kórum, sérstaklega blönd-
uðum. Alt af því lagi, sem útvarpið Jxefir yfir að ráða,
og fú það oft. Sömuleiðis lagræna einsöngva og dúetta,
þá fiðlu-sólóar, og af orkestur-músik væru þjóðlaga-
rhapsódíur, létt overlure og fleira af svipuðu tagi heppi-
legt, en söngurinn þó umfram allt.
Iivað siðara atriðið áhrærir, verður útvarpið að taka
upp algerlega hreytta starfshætti. Það á að gefa al-ís-
lenzk músik-kvöld einu sinni í mánuði a. m. k., 7—8
mánuði á ári. Skal þar sungin og spiluð eingöngu íslenzk
músik. Ekki „lög með islenzkum textum“! sem nú er
að verða málsliáttur hjá útvarps-þulunum, jafnvel þó
um al-íslenzk lög sé að ræða!! Sýnir það m. a. jafnvel
móðgandi álappaskap gagnvart íslenzkri tónsmíða-við-
leitni. Textinn er að sjálfsögðu íslenzkur, þó hann liafi
verið þýddur handan úr Tannháuser. En lagið? Það er
allt annað mál. Með hjálp allra þeirra túlkandi krafta,
sem útvarpið hefir ráð á, ælti að vera hægðarleikur að
koma framangreindri tillögu um íslenzk útvarpskvöld
i framkvæmd. Það þarf ekki alltaf að vera ný og ný
músik, þvi að íslenzk lónverk eiga það sammerkt við
þau útlendu, að þau þola að heyrast, jafnvel oftar en
einu sinni á ári. Annað. Það á að vera öllum þeim, sem
túlka gegnum útvarpið fyrir horgun, að skyldu, að
minnst helmingur viðfangsefna sé íslenzkt. Einkum skal
þetta gilda um söngvara, og um hljóðfærasnillinga að
svo miklu leyti sem verkefni fallast til. Til að koma
þessu í framkvæmd, þarf útvarpið að setja sig í sam-
band við tónskáld þjóðarinnar, hvar sem þau halda
sig, og fala af þeim handrit, gegn annaðhvort lílilvægu
afritunargjaldi í eitt skipti fyrir öll, eða gegn prósentu,
eftir notkun þeirra. Annars geta livaða skilmálar sem
er komið til greina, eða engir, eftir því sem verkast vill,
og er þetta aðeins bending. Þá kem eg aftur að notk-