Heimir : söngmálablað - 01.01.1936, Blaðsíða 21

Chopin
19
gáfu hans, sem snemma kom í ljós, og mætti hann fljótt
aðdáun höfðingja og aðalsfólks Varsjáborgar. Þótt æfi
hans yrði ekki viðburðarík og þess vegna — að þvi er
ætla mætti — ekki líkleg til að hrífa liann til sköp-
unar ódauðlegra listaverka, var geð hans frámunalega
viðkvæmt, og átti hann með afbrigðum auðugt imynd-
unarafl og hugmyndaflug. Minnstu atvik gátu komið
huga hans i þá spennu, sem krefst útrásar í sköpunar-
verlci, en þau gátu einnig haft gagnstæð álirif, lamað
hugarflug hans og lífsþrótt allan.
Eitt æfintýri átti þó æfi Chopins, en það var sam-
band hans við frönsku skáldkonuna frú Aurore Dude-
vant, sem þekkt er undir karlmannsdulnefninu George
Sand. Chopin var 27 ára gamall, þegar liann kynntist
henni, og hélzt samband þeirra fram á síðustu æfiár
lians. Draumlyndi, föli, grannvaxni og limamjúki Pól-
verjinn hreif þenna kvensköring eftir því lögmáli, að
andstæðurnar mætast. Og andstæður voru þau í fyllsta
máta. Hún var lág og gildvaxin, karlmannleg og gróf-
gerð í lund og öllu fasi. Ilann var fremur kvenlegur
i skapi, kviklyndur, óstöðugur, dutlungafullur, tortrygg-
inn og móðgunargjarn. George Sand sagðist liafa fyllst
móðurlegri umhyggju fyrir honum þegar frá fyrstu við-
kynningu, enda fór hún jafnan með hann sem erfitt
barn. Hann var berklaveikur, og liefir sú veiki eflaust
átt nokkurn þátt í þeim lyndiseinkunnum, sem áður er
getið.
Honum stóð stuggur af hávaða heimsins. Hann sagði
eitt sinn um sjálfan sig, að sér fyndist hann eiga álíka
vel við veröldina og E-strengur fiðlunnar við kontra-
bassa. Hann lék sjaldan opinherlega, og þau fáu skipti,
sem það skeði, virtist sá töframáttur, sem leikur lians
annars jafnan hafði yfir áheyrendum hans, hverfa.
Þó að margt ófagurt megi segja um George Sand og
framkomu hennar við Chopin, og þótt hún ef til vill
hafi orðið orsök þess, að lífsþróttur lians þvarr, og æfi