Heimir : söngmálablað - 01.01.1936, Blaðsíða 31

Karlakór Reykjavíkur 29
mæli í venjulegum skilningi sé ekki mikill viðburður
í lífi manns eða málefnis, en það fer jafnan nokkuð
eftir því, hvernig tekizt hefir með uppvöxtinn þetta
árabil, með því að nokkuð má fara nærri um það, hvort
mikils megi vænta af afmælisbarninu á komandi tím-
um. En um það, hversu uppvöxturinn hefir tekist á
þessu afmælisbarni, verður þjóðarheildin að dæma.
Það skal játað, að sumum hefir stundum fundist starf-
semin vera æði tímafrek og fórnirnar miklar, sem færð-
ar hafa verið, en flestum mun þó finnast að glcðistund-
irnar i starfinu hafa verið margfalt meira virði.
Þeir, sem lifa og hrærast í faðmi söngs og listar, af
áliuga og þrá eftir að njóta þess unaðar, er slíkt veit-
ir, verða aldrei þreyttir á þvi að starfa að slílcu mál-
efni, þótt það kosti fórnir.
íslenzk alþýða þráir söng, þráir að flytja i tónum
þær tilfinningar, er búa liið innra með lienni. Söng-
urinn á þvi á þessum tímum sundurlyndis og úlfúðar
að færa mennina nær hvern öðrum. Lyfta þeim hærra
og hærra yfir fánýti hversdagsleilcans og mynda öfl-
uga, einhuga fylking, sem starfar í anda hinnar sönnu
listar.
Að slíku marki eigum við allir að keppa, undir merki
Sambands islenzkra karlakóra.
Sveinn G. Björnsson.
NOICKUR ORÐ UM BYRJENDA-
KENNSLU 1 PlANÓLEIK.
EFTIR ÁRNA K RIS T J Á N S S O N.
í fáum kennslugreinum er „fúskað“ eins og i byrj-
endakennslu i liljóðfæraleik. Allir þykjast geta lcennt
„byrjendum“, og er fólk flest þeirrar skoðunar, að allt
sé fullgott handa „byrjendum“; að hvorki þurfi að
vanda til hljóðfæris né kennara. Slíkt er auðvitað hin