Heimir : söngmálablað - 01.01.1936, Blaðsíða 20

18 Arni Kristjánsson
máls. Og eg tel ennfremur víst, að forkólfar íslenzkrar
tónlistarstarfsemi láti ekki sitt eftir liggja í að veita
útvarjiinu að málum við hvers lconar nytsama starfs-
háttu, sem það kynni að sjá sér fært að taka upp, ís-
lenzkri tónlistarviðleitni til auðnu og eflingar í kom-
andi tíð. Þjóð vor er svo smá, að hún má ekki við því,
að grafa pund sitt í jörð. En, því miður, hefir henni
löngum hætt til þess. Við höfum verið, erum, og verð-
um máske sífellt að jarðsyngja hver annan með flór-
spaða öfundar og illgirni og öðrum tilfæringum fá-
mennisbölvunarinnar. En við eigum að liætta því. Hætta
að vera hvers annars óvinir af þeirri ástæðu einni, að
við lifum og skipum okkar sess. Slíkur barnaskapur
þekkist ekki með stórþjóðum. Þar þekkja jafnvel ná-
grannar ekki hver annan á þennan hátt, og við eigum
ekki að gera það heldur. Við eigum að vera stórþjóð í
ancla, og læra að skilja, að allur kotborgaraháttur er
aðeins freisting, sem fámennt umhverfi leggur okkur
til. Og við eigum að standast freistinguna.
Björgvin Guðmundsson.
C H 0 P I N. — 12 5 Á R A M I N N I N G.
EFTIR ÁRNA K R IS T J Á N S S O N.
Þann 22. febr. fyrra árs voru liðin 125 ár frá fæð-
ingu Fréderic Chopins. Hann var samtíðarmaður og
nærri jafnaldri Schumanns, Liszts, Mendelsohns og Wag-
ners, en var þó alveg sérstæður í þeirra hóp. Hann varð
skammlífur; „liann birtist eins og stjarna á himni, ljóm-
aði skamma stund og slokknaði skjótt“, skrifaði vinur
lians Liszt um hann látinn. Æfi hans varð ekki viðhurða-
rík. Forsjónin hlífði honum við mörgum af þeim ytri
erfiðleikum, sem aðrir listamenn oft hafa átt harða har-
áttu við, svo sem fátækt, menntunarskort, misskilning
og andúð. Foreldrar hans, sem voru efnuð, sáu lionum
fyrir góðri menntun, lögðu mikla rækt við tónlislar-