Heimir : söngmálablað - 01.01.1936, Blaðsíða 23

Chopin
21
Juan“ eftir Mozart“ kom út, reit hann í „Zeitsclirift fúr
Musik“: „Takið ofan, lierrar mínir, hér er gení á ferð-
inni“. Margir urðu eftir það til að dásama tónsiníð-
ar Chopins, en einn rýnandi tók þó jafnaðarlega á móti
liverju nýju verki frá lians hendi með skömmum og sví-
virðingum. Sá maður var Heinrich Rellstab, ritsljóri
tónlistartímarits í Leipzig. Urn „Etudurnar” farast hon-
um svo orð: „Þeir, sem liafa vanskapaðar hendur, gætu
lagað þær með því að æfa „Etudur“ þessar, en varast
skyldu aðrir að leika þær, ef ekki er skurðlæknir við-
staddur“, og um „Mazurkana“: „Chopin er ótæmandi
uppspretta eyrnakveljandi óhljóma, hranalegra tónteg-
undaskipta og ljótra misþyrminga lags og hrynjandi
.... Ef lir. Chopin liefði sýnt einhverjum meistara tón-
smíðar sínar, myndi sá liinn sami vonandi liafa varp-
að þeim fyrir fætur honum, sem vér og gerum hér með
í anda!“
Varsjá og París voru upphaf og endir á æfiskeiði
Chopins. 1 litlu þorpi við Varsjá stóð vagga lians, en
í París er gröfin. Pólland og Frakkland mótuðu hann
á undursamlegan liátt. Móðir lians var pólsk, en faðir-
inn frakkneskur. Milli þessara tveggja landa skipti hann
sinni skömmu æfi. Rúmlega tvítugur að aldri yfirgaf
liann móðurjörð sína og liélt til lands feðra sinna, sem
tók honum opnum örmum og veitti honum skjól, þau
nitján ár, sem hann lifði eftir það. Þegar hann kvaddi
Pólland, tók hann með sér bikar fullan pólskri mold,
sem varpað var í gröf hans i París. Hann liélt tryggð
við Pólland og hjálpaði iðulega nauðstöddum löndum
sínum í Paris. París skóp heimsborgarann, snyrtimenn-
ið, listamanninn, en hlóðið sem i æðum hans söng, var
pólskt. Samkvæmt ósk hans var lijarta hans sent til
Póllands, því Póllandi tillieyrði það alla lians daga.
Á. K.