Hlín - 01.01.1925, Blaðsíða 27

Hlin
25
mentunar, velgengni og kjarks hvers manns og hvers
lands.<
Pessum orðum fór þá þessi mikli þjóðskörungur okkar
um fjelagsskap, hann hefir skilið og kunnað að meta
verðgildi hans fyrir 80 árum, áður en veruleg samtök
eða fjelagsskapur þektust hjer á landi.
Við Norðlendingar eigum eina sameiginlega hugsjón,
einn sameiginlegan hugsjónahimin, hvernig sem gengur
nú að byggja turninn þangað upp. Það fer eftir skilningi
okkar á málefninu, fórnfýsi okkar, menningu og viljaþréki.
— Pessi hugsjón okkar er sú að koma upp heilsuhæli á
Norðurlandi. Við vitum það öll og skiljum, að mörg
mannslíf missast fyrir það, að við þurfum að senda sjúkl-
inga langan veg til að komast á heilsuhæli: — Það ferða-
lag fer oft með seinustu kraftana, svo að engin batavon
er, þegar þangað er komið. Við vitum það líka, að heilsu-
hæli kostar mikið fje, og nú er við ramman reip að draga,
sem er fjárskortur í landinu. En ekkert er okkur ómögu-
legt, ef við myndum fjelagsskap um þetta mál, öflugan
og menningarlegan í hverjum einasta hreppi á Norður-
landi, þar sem fjelagarnir verða vakandi og starfandi menn
og konur. — Þessum fjelagsskap mætti haga á þann
hátt, að menn miðuðu aldur fjelagsdeildanna við 5 eða
10 ár, og að þeir sem vildu ganga í deildirnar, ákveði
sjálfir tillög sín. Minsta fjelagsgjald á ári væri 1.00 og
svo hærra eftir vilja og getu manna. — Mætti þá á einu
eða tveimur árum safna skýrslum um hvað fæst af fje á
þennan hátt, og taka lán upp á tvo hluti af því fje, sem
loforð fást um, til þess að efla sem fyrst og á hagkvæm-
astan hátt þann sjóð, sem við ætlum að bjóða fram til
byggingar fullkomnu heilsuhæli á Norðurlandi. — Jeg
veit að mörgum vex þetta máske í augum vegna fjár-
hagsörðugleika. — En það var lika hart í ári, þegar for-
feður okkar stofnuðu til líknarstarfs að Pverá í Laxárdal
og lögðu fram fje til þess að bjarga mörgum mannslíf-