Hlín - 01.01.1925, Qupperneq 37

Hlltt
35
Islenskt gulrófufræ.
Þú nefnir í brjefi þínu, að jeg segi hvernig jeg rækti »gulrófna-
fræ«. Jeg held að á því sje lítið að byggja, hefi ekkert fyrir mjer í
því nema reynsluna í nokkur ár. — Ef jeg færi nokkuð um það að
skrifa, sem jeg er hálftregur til, þá er mín aðferð að rækta gul-
rófnafræ, þetta:
Um leið og teknar eru upp rófur á haustin, vel jeg
fræmæður þannig: Vel gulrautt það gildasta, beinar og
alhrufulausar með litlu kálstæði, stærri sortina af rófum,
en ekki það stærsta, tek af þeim kálið, ekki mjög næmt,
Iæt þorna af þeim moldina, læt þær síðan í ílát, þar sem
rúmt er um þær, hefi þær síðan á björtum og rakalitlum
stað, en ekki of köldum, og hreyfi þær við og við á
vetrin, svo þær ekki nái til að rótfesta sig hverja í aðra.
Viku áður en jeg set þær niður, sem jeg geri vanalega
um sumarmál, eða þá gaddur er farinn úr rófukrónni,
læt jeg þær að eins á rakari og hlýrri stað, og raða
þeim á milli rima þannig, að hausinn snýr upp og þá
kemur að sjálfsögðu blómið beint upp. Er jeg læt þær
niður, sting.jeg alt að 12 þuml. og blanda vel með hús-
dýraáburði. Milli hverrar rófu hefi jeg 15 þum!., læt að
eins sjást á blómið upp úr moldinni, strái síðan frælausu
moði yfir beðið, til að verja ofanfrösti, sem oft vill koma.
Hreinsa svo öll illgresi um leið og þau koma, styrki fræ-
geymagreinar með trjesköftum, ef þær vilja svigna er
þær hækka. KIippi þroskaminstu frægeymana frá, jafnótt
og þeir myndast, með því fær maður þroskaðra fræ úr
því sem eftir er látið standa. Pegar kemur fram í sept-
ember, fara að opnast frægeymar, þá tek jeg þær
kvíslar, læt þær í þunnan strigapoka, læt hann við þurk,
dettur svo fræið úr við þurkinn, aðskil síðan, þegar alt
er dottið úr.
Skaftfellingur.
3*