Hlín - 01.01.1925, Page 50

48
Hlin
girni, tví- og þríband, fínna og grófara band, vandaðra
og óvandaðra. — Sömuleiðis vefjarefni: þráð og fyrirvaf,
einfalt og tvinnað, svo mjög er nú vefnaður farinn að
tíðkast í kaupstöðum, að mikil þörf er á að hafa íslenskt
vefjarefni á boðstólum.
þessi samvinna sveita- og bæjarmanna mæltist án efa
vel fyrir, og gæti orðið báðum aðilum til mikils góðs.
Við hrintum þá um Ieið af okkur því sliðruorði að færa
inn i landið ullarband fyrir þúsundir króna, í stað þess
að okkur bæri að flytja út band svo um munaði. —
En hvenær sem farið yrði að vinna að þessu, og hvort
heldur gert verður að því lítið eða mikið, þarf að gæta
þess vel þegar frá byrjun að vanda vöruna, og það eins
þótt hún sje gróf, — t. d. með því að hafa alian frá-
gang sem bestan: góðan þvott, svo engin ólykt sje úr
bandinu, og góðar umbúðir, svo varan sje falleg útlits. —
Sveitafólkið er komið á góðan rekspöl með að vinna
handa sjer bæði prjónles og vefnaðarvöru úr íslenskri
ull. — Nú er það næsta sporið að koma kaupstaðarbú-
unum betur inn í starfið, og að fá góðan markað fyrir
íslenskar heimilisiðnaðarafurðir innan lands og utan.
H. B. '
Merkiskonur.
Ásrún JónsdóttTr á Einarsstöðum í Reykjadal
í Suður-Þingeyjarsýslu.
Ásrún var fædd á Ytra-Hóli í Eyjafirði 23. febr. 1856.
Fóreldrar hennar voru Jón Ólafsson og Halldóra Ás-
mundsdóttir. Pau voru myndar- og heiðurshjón, bæði