Dvöl - 01.04.1942, Blaðsíða 33

°VÖL
111
baö sér inn í mynni dals eins milli
skriðjöklanna. Er hann nefndur
^örisdalur, en ekki er þó talið, að
^órisdalur sá, sem getið er um í
Hrettissögu, sé þarna. Hann er á-
Htinn vera sunnar og austar í jökl-
'óum, norður af Björnsfelli, og sé
hann nú fullur af jökli.
Hér er þá hinn eiginlegi Kaldi-
^alur. Vegurinn liggur um gróður-
Jitla mela, sem í fyrstu sýnast al-
Veg gróðurlausir, milli klettaborga
°g stórgrýtisurða. Innan um grjótið
er hvarvetna leirblandinn sandur.
^tsýnin til suðurs og vesturs lokast
aí nálægum fjöllum. Sjóndeildar-
^íingurinn þrengist, og há fjöll eru
«1 beggja handa. Hér eru menn
staddir í musteri öræfanna. Öðrum
biegin eru skarpar línur fjallanna
bieðfram vesturbrún Langjökuls,
^inum megin Okiö, mýkra í yfir-
^ragði, og uppi yfir kaldur og bjart-
Ur svipur jöklanna. Mörgum, sem
fara hér um, þykir umhverfið ó-
^hdislegt, jafnvel þótt bjart sé yfir
°g fjöllin og jöklasýnin njóti sín.
^■úðnin verkar á sál þeirra eins og
k°ðskapur dauðans og verður yfir-
sterkari þeirri túlkun mikilleikans,
sem birtist í formum fjallanna og
kiörtum heiðríkjusvip jöklanna.
Sunnan til á dalnum er Langi-
^Vggur. Það er gömul jökulalda,
sem jökullinn á Okinu hefir rótað
Þ^rna saman einhverntíma í fyrnd-
llfhi, þegar hann hefir verið meiri
um sig en nú. Lægðirnar heggja
^b^gin við hrygginn eru fullar af
sbjó fram eftir öllu sumri. Eftir
þessum hrygg liggur vegurinn.
Langihryggur er nokkrir kílómetr-
ar að lengd. Við norðurenda hans
er lægð ein, sem nefnist Sláttulág.
Þar er eggslétt leirmoldarflöt, en
slægja hefir þar aldrei verið, því að
ekki er þar stingandi strá. Upp úr
Sláttulág er dálítil brekka, og svo
tekur Skúlaskeið við.
Tröllháls, Víðiker og Skúlaskeið
eru nöfn, sem allir kannast við úr
kvæðinu „Skúlaskeið“ eftir Grím
Thomsen. Þar segir frá gæðingnum
Sörla, sem bjargaði eiganda sínum
undan óvinum þeim, sem eltu hann.
í þessu formi hefir skáldið valið
sér að lýsa góðum hesti, glæða
skilning manna á hestunum, taka
málstað þeirra og vekja samúð
með þeim, og þetta hefir tekizt svo
vel, að kvæðið er á hvers manns
vörum, og það er almennt álitið, að
efni þess sé sannsögulegt.
Skúlaskeið er grýtt og klettótt.
Þar var ruddur fyrsti fjallvegur á
íslandi. Var það Bjarni Thoraren-
sen skáld, sem stóð fyrir þeim
framkvæmdum og kostaði verkið
að öllu leyti sjálfur. Vafalaust hef-
ir ekki verið vanþörf á því, að
ryðja þar veg, og enn í dag er
Skúlaskeið einhver ógreiðfærasti
kaflinn á allri Kaldadalsleiðinni.
Skúlaskeið er 8—9 kílómetrar.
Þegar norður eftir því dregur, fer
útsýn heldur en ekki að fríkka.
Eiríksjökull kemur í ljós fram und-
an Geitlandsjökli og Strúturinn
lengra til vesturs. Hallmundar-
hraun blasir við, dökkt og úfið, og