Dvöl - 01.04.1942, Side 82

160
D VÖL
skógarhögg og landbúnað. Hann vakti
fyrst eftirtekt sem rithöfundur árið 1923,
er hann tók þátt í verðlaunakeppni.
Fyrsta bók hans, smásagnasafn, Maantieá
pitkin (Við þjóðveginn), var gefin út 1925.
Næstu bók, sem á íslenzku mætti nefna
Heimafólk og flökkukindur, var tekiö
mjög vel; komust blöðin svo að orði, að
tvítugur skógarhöggsmaður hefði tekið sér
sæti meðal hinna álitlegustu skálda.
Meðal annarra bóka hans má nefna
Molmen Töráápán tarina (Sögnin um
Töráápánverjana þrjá), Tuuli káy heidán
— smásögur, Kenttá ja Kasarmi (Víg-
völlur og hermannaskálar) og Hota-
Leenan poika (Drengur Hotu-Lenu ).
Pentti Haanpáá er bölsýnn og oft orð-
hvass og ádeilugjarn. Yfir ádeilum hans
er þó gamansamur blær, eins og fram
kemur í sögu þeirri, sem Dvöl birtir nú
eftir hann. — Ekkert hefir áður birzt eftir
hann á íslenzku.
Joseph Conrad
var pólskur að ætt, en fæddur í Úkra-
ínu 1857. Hann byrjaði að skrifa á pólsku
og frönsku, en allar helztu bækur sínar
tíímnisöwur
„Eggert", sagði einu sinni sendisveinn
við félaga sinn. „Mig langar til þess að
spyrja þig samvizkuspurningar: — Ef ég
byði stúlku í leikhús og keypti handa
henni öl og súkkulaði — finnst þér þá,
að ég ætti að kyssa hana um leið og
ég býð henni góða nótt?“
Félaginn hugsar málið lengi og segir
svo að lokum:
„Þú átt ekki að kyssa hana, þú værir
búinn að gera nóg fyrir hana“.
„Bölvaðu ekki börnunum þínum, Sig-
ríður mín“, sagði karlinn við kerlingu.
„Það getur hrinið á þeim í öðru lífi,
helvítis ormunum þeim arna.“
Nú á tímum eru flest tilefni notuð til
gleðskapar. Skírnarveizlan var haldin;
margt var gesta og gnægð drykkjar-
fanga. Að skírnarathöfninni aflokinni
reis einn gestanna á fætur og kvaddi
alla með virktum og þakklæti fyrir góða
skemmtun.
„Ertu að fara, vinur minn“ sagði hús-
bóndinn, faðir barnsins.
„Sei-sei nei. Ég ætlaði bara að kveðja
meðan ég þekki alla.“
Gömul, nærsýn kona á málverkasýn-
ingu: „Og þetta er auðvitað eitt af þess-
um hræðilegu nýtízku málverkum. Hún
er eins og fuglahræða myndiri sú arna.“
Málarinn: „Þetta er bara, því miður,
spegill."
ritaði hann á ensku. Enska tungu lærði
hann þó ekki fyrr en á þrítugsaldri og leit
aldrei í enska málfræðibók. Saga eftir
hann, Stjórnleysinginn, birtist í 2. hefti
Dvalar 1941. í því hefti er hans sjálfs
einnig getið nokkru nánar.
Útgefandi S. U. F.
Ritstjóri: Jón Helgason.