Hlín - 01.01.1942, Qupperneq 19

Hlin
17
leggja stund á að koma íslenska efninu í það horf, að
það sje einnig heppilegt til að vinna úr á svona náms-
skeiðum. — Þar sem að mikið vantar á að verksmiðju-
bandið sje heppilegt í prjónles, dylst engum, að mesta
áherslu verður að leggja á það að fá gott heimaspunnið
band og góðan lopa, a. m. k. á meðan ekki fást neinar
umbætur á framleiðslu verksmiðjubandsins.
Sumstaðar varð jeg vör við það, að fólk trúði ekki að
hægt væri að prjóna úr lopa. — Það hefur ekki við önn-
ur rök að styðjast en þau, að það er ekki hægt að prjóna
lopa úr mjög þelstuttri ull með togi og óhreinindum í.
Það þarf að vanda efnið í lopann. Helst taka ofan af,
en um fram alt, nota í hann góða og vel þvegna ull. —
Fái einstaklingar ekki sína ull kembda sjer, með ein-
hverjum ráðum, ættu þeir að vera í fjelagi með nágrönn-
um sínum um vinsluna, og senda þannig miklu meiri
ull saman en annars. — í svona fjelagsskap ríður auð-
vitað á að vera trúr í því, að láta ekki annað en fyrsta
flokks ull og vel ofanaftekna, ef um þelvinslu er að ræða.
En það borgar sig. — Bændur geta hugsað um, hvort það
muni vera ódýrara að kaupa útlent garn, en að liafa
bestu ullina eftir. — Hvert heimili þarf að eiga góðan
lopa í nokkrum litum, svo sem hvítan, mórauðan, dökk-
an og gráan eða ljósmórauðan. — Einnig væri auðvelt,
með þeim hætti, sem jeg nú hef bent á, að hafa eina eða
fleiri tegundir af lituðum lopa. — Það spillir venjulega
ekki þó að ullin, sem sett er sarnan, sje ekki öll nákvæm-
lega með sama litblæ. Það er jafnvel betra. (Ullin er
lituð áður en hún er kembd.)
Þið megið trúa því, húsmæður góðar, sem eigið ann-
ríkt, að þið getið ekki búið til fatnað á fljótlegri hátt en
að prjóna hann úr góðum lopa. Þið, sem ekki hafið gert
það, ættuð bara að reyna, alveg óhræddar. — Ef lopinn
vill slitna, er gott að spóla hann nokkrum sinnum. •
Vjelar eru víða til, og áhugi nægur til að nota þær, en
2