Hlín - 01.01.1942, Síða 100

98
Hlin
að við með því hjálpum til þess að skapa hamingju þjóð-
arinnar, eða þá það gagnstæða.
Jeg veit, að við eigum allar þá hugsjón að vinna landi
og lýð sem allra mest gagn. — A þessum tímum myrkurs
og harma hefur okkur enn að mestu leyti verið hlíft við
því versta af villidýrsæðinu, sem geisar í heiminum. —
Það ætti að vera okkur hvöt til þess að vilja vinna að
heiðri, friði og einingu í okkar litla landi. — Við finnum
það allar, að við erum fáar og srnáar í samanburði við
aðrar þjóðir, en það er samtakamátturinn og dreng-
lyndið, sem við verðum að trúa á og starfrækja, til þess
að hugsjónir okkar rætist.
í fyrirlestri, sem Kristnamurthi hjelt á Indlandi, sagði
hann, að konur gætu breytt heiminum á einum degi. —
Á Indlandi eru konur kúgaðar nær því takmarkalaust,
og þó hefur þessi Indverji svo sterka trú á samtakamæcti
kvenna.
Það lítur nú út fyrir, að konur trúi ekki enn á sam-
takamátt sinn, en samt bendir margt á, að þær sjeu á
rjéttri leið. — Mestallur fjelagsskapur kvenna miðar að
því að bæta úr böli og gera lífið bjartara og betra. Og
við skulum vona, að í dagroða nýrra tíma komi konungs-
sonurinn, sem bestur er og vitrastur í heiminum, kær-
leikurinn til alls sem lifir, og veki konur til dáða eins og
Þyrnirósu í æfintýrinu. Og við skulum trúa á jrá hug-
sjón, að konur taki höndum saman einhverntíma í fram-
tíðinni og segi: „Burt með allar styrjaldir, burt með
morð og líflátsdóma, burt með argasta villidýrscðli
mannanna og þann ófögnuð að ræna meðbræður sína
rjetti og möguleika til að draga andann og lifa sem frjáls-
ir menn.“
Það er ekki svo auðvelt að ónýta andleg verðmæti,
sem eitthvert gildi hafa, þau reynast svo að segja ódauð-
leg, eilíf. — Eins er með helgustu hugsjónir mannanna,
að þær lifa af alla erfiðleika. Og einhverntíma í fram-