Hlín - 01.01.1942, Page 125
Hlin
123
um um rjettir, verður þá ekki annað eftir handa kúm
en trjenað gras í túnjöðrum. Gef jeg þá mikið af káli
eða næpum, ef lukkan er mjer hliðholl. Sje þetta ekki
fyrir hendi, eða eyðist fljótt, þá síldarmjöl eða síld, vanti
það, má jeg ekki segja frá. Þurheyi notast þeim ekki að,
vothey er svo erfitt að ná í, þegar vinnuafl vantar, mun
það vera víðar en hjá mjer á þeim tíma.
Allar konur þurfa að þekkja doðaeinkenni og athuga
saurinn. Verði hann harður og gljáandi, er kýrin orðin
veik, er þá nauðsynlegt að gefa henni haframjöl, hrært
út með sjóðandi vatni. Mat verður hún að hafa þar til
henni er batnað.
begar stórfelda rigningu gerir að morgni, fyrrihluta
sumars, þá standa mínar kýr sem annara skjálfandi við
hlið eða girðingar. — Þegar málaverk eru búin, fer jeg
í ldífðarföt, tek prik í hönd og hund við hlið og siga
hundinum á kýrnar. Þær bregðast reiðar við að láta hund
ráða ferðum sínum, slíku eru þær ekki vanar. Alt um
það gerir hundurinn skyldu sína, að halda þeim saman,
svo ekki Jrurfi að selflytja þær. Áfram fara þær út í
Stekkjarlaut, rúmlega hálfan km. Þá eru þær búnar að
taka úr sjer hrollinn og taka vel til matar síns.
Jeg ætla að setja hjer lítið brot úr mjólkurskýrslu árið
1941. — „Búbót" bar 22. jan. 5. febrúar: ÍS1/^ kg. mjólk.
Gjöf: taða 12 kg., vothey: 14 kg. 13. ágúst: 12'/^ kg.
mjólk. 17. september: 11 kg. mjólk. — Aldur 11 vetra.
Ársnyt 3321,5 lítrar. — Hætt gjöf 28. maí. Tekin á gjöf
18. október (í fyrstu snjóum).
Guðfinna Stefánsdóttir, Litlahvammi, V.-H-ún.