Hlín - 01.01.1942, Side 129

Hlin
127
Melda sig = gefa sig fram, gera
vart við sig.
Meina = eiga við.
Moderne = í tísku.
Músík = hljóðfærasláttur.
Niðurringaður = fleginn.
Passa = gæta að, máta.
Passlegt = mátulegt.
Pífa = fella.
Pirra = erta.
Píska = berja, þeyta.
Pískur = svipa.
Presís = stundvís..
Presentera = kynna.
Prufa = sýnishorn, prófa, reyna.
Punta = skreyta.
Pússa = fægja.
Rasandi = stórreiður.
Sement = steinlím.
Sigti = síll, sáld, sía.
Sirka = hjer um bil.
Slappur = lasinn.
Slútta = hætta, enda.
Smart = smekklegt.
Skralla = flysja.
Skaffa = útvega.
Skrúbba = bursta, nudda.
Skúripúlver = ræstiduft.
Snakka = spjalla.
Snikkari = trésmiður.
Spandera = eyða.
Spássera = ganga sjer lil skemt-
unar.
Spcða = þynna út.
Stemma = stilla.
Stoppa = nema staðar.
Slrauja = draga á, sljetta.
Stúdera = nema.
Sturta = steypibað.
Sver = gildvaxinn.
Svoleiðis = þannig.
Trekkpappfr = þerriblað.
Vaska upp = þvo upp.
Vaski = þvottaskál, skólpþró.
Vinka = veifa.
Viskuleður = strokleður.
Um leið og „Hlín“ lætur þessar málfegrunarreglur frá
sjer fara (með leyfi Kristjönu forstöðukonu), vill hún
leyfa sjer að bæta nokkrum athugasemdum við:
Á seinni árum er það að verða lenska um mikinn liluta
íslands að nefna blessaðar kýrnar okkar beljur. — Hvað
hafa þær til saka unnið, að hljóta.svo ljótt og óvirðulegt
heiti?
Og svo er annað: Blessaðar kindurnar, sem veita okk-
ur svo margt gott, bæði í okkur og á, þær heita á þessu
sama nútíðarmáli rollur. — Kindur eða fje heyrist nú
varla nefnt, bara rollur. — Leggið þetta leiða tal niður,
fyrir alla muni. — Þessi orð eru alls ekki viðeigandi um
þörfustu þjónana okkar.
Það er mikið rætt og ritað um málvöndun og mállýti.
og ekki ofmælt, að margt sje að. — Lakast að hámentað