Bjarmi - 01.06.2003, Blaðsíða 9

Margrét Jóhannesdóttir, hjúkrunarfræðingnr
Fjölskyldusvipur
Sem móöir heyri ég oft aö börnin
mín líkist mér eöa fööur sínum.
Sjálf hef ég gaman af aö horfa á
börn og sjá hvernig þau bera svip
foreldra sinna. Framkoman og út-
litið birtir hverjum þau tilheyra,
hverra manna þau eru.
Guö á líka börn. Hann ættleiðir
börn. Nýja testamentiö talar um
að Jesús er Sonur Guös og aö þeir
sem trúa á hann eru ættleidd
börn Guös. „En öllum þeim, sem
tóku viö honum, gaf hann rétt til
að veröa Guös börn, þeim er trúa
á nafn hans. Þeir eru ekki af blóði
bornir, ekki af holds vild né manns
vilja, heldur af Guði fæddir.”
Jóh.1:12-13. Aö vísu er Guð faöir
allra manna í þeim skilningi aö öll
erum viö sköpun Guðs og hann
elskar alla og gætir allra. En Bibli-
an segir aö Guö hafi ákveðið að
gefa þeim barnarétt sem trúa á
Jesú. Þetta er mesta undur kristn-
innarog hin mesta blessun sem
mannsbarn getur hlotiö, að fá aö
vera dóttir eða sonur Guðs. „Sjáið
hvílikan kærleika faðirinn hefur
auðsýnt oss, aö vér skulum kallast
Guös börn. Og þaö erum vér."
1. Jóh.3:1.
Það var Jesús sem opnaði okkur
leið til hins heilaga Guös. Við fáum
að vera í návist Guös, ekki bara
sem sýknaðir einstaklingar frammi
fyrir heilögum dómara, heldur sem
börn sem fá aö kalla Guö pabba,
fööur. í Gamla testamentinu birtist
hann fyrst og fremst í heilagleika
sínum og þaö var ótti og fjarlægð
sem einkenndi sambandiö. Nafn
Guðs i Nýja testamentinu er Faöir.
Sem ættleidd börn veröum viö
hluti af fjölskyldu Guðs. Þessi sam-
skipti byggja á nánd, ást og örlæti.
Þaö er vilji hans og þrá aö við
nálgumst hann og elskum hann
sem kærleiksríkan föðurokkar.
Margir þekkja ekki af eigin
raun hvernig þaö er aö koma og
dvelja hjá kærleiksríkum fööur, i
algjöru öryggi, trausti og gleöi.
Það er barninu eðlislægt aö
treysta en fjandsamlegt umhverfi
getur rænt barnið þessu trausti.
Þaö gerir þeim erfiöara að treysta
og trúa á kærleika Guös. Aðrir
hafa reynslu af elskulegum föður
sem er dýrmæt
endurspeglun af
kærleika Guös og
það getur auð-
veldaö þeim aö
geta treyst Guöi
sem góöum föö-
ur. Reynslu
heimur
okkar hef-
ur vissu-
lega áhrif
á þaö
hvernig viö
nálgumst Al-
mættið, en Guö
hefur sjálfur gefið
okkur fyrirmynd um
kærleiksrík tengsl og þaö eru
tengslin á milli Guðs Fööur og
Guös Sonar. Sem börn Guös erum
viö kölluð til þess aö endurspegla
þetta samband.
Eftir upprisuna kallar Jesús
lærisveinana bræöur sína og segir:
„Ég stíg upp til fööur míns og
fööur yðar, til Guös mins og Guðs
yöar." Jóh. 20:17. Og siðan gaf
hann lærisveinum sínum Anda
Guös sem er pantur þess aö viö
tilheyrum fjölskyldu Guös. Viö
höfum fengið hlutdeild í lífi Krists
sem gerir okkur aö dætrum og
sonum Guös.
Andi Jesú Krists býr í sérhverj-
um fjölskyldumeðlimi Guðs. Tak-
markið er að hugarfar Krists móti
persónuleika og líferni allra í fjöl-
skyldunni. Það er Jesús sem gefur
fjölskyldunni svip. En Kristur er
svo mikill að það er engin hætta á
því að fjölskylda hans veröi eins-
leitur hópur. Allt mannkyniö nægir
ekki til þess aö tjá hann til fulls.
Þó aö sjálfseðli sérhvers kristins
manns verði að víkja fyrir per-
sónuleika Krists þá hverfa ekki
einstaklingarnir, því aö þaö er
Kristur sem er höfundur allra per-
sónugeröa og þaö er eingöngu í
honum sem viö finnum sjálf
okkur. Allt á tilveru sína í honum
og það sem ekki er af Guöi komið
hefur ekki lífsmöguleika. Það sem
er af sjálfum okkur mun visna og
deyja en persónuleikinn sem hann
gefur mun lifa aö eilífu.
Að vera dóttir Guös Fööur og
systir Jesú Krists er blessun og
ríkdómur ofar öllum mannlegum
skilningi. En þetta er staðreynd
sem byggir á því að Jesús gaf líf
sitt og sérhver sem vill þiggja lifiö
fær aö lifa því sem barn elskandi
fööur. Bæn min er sú aö ég geti
þóknast föður minum á hverjum
degi og að lif mitt endurspegli
hverjum ég tilheyri þannig að fólk
sjái fjölskyldusvipinn. ■