Bjarmi - 01.06.2003, Blaðsíða 6

Ljósmyndari: Þorkell Þorkelsson. Birt með góðfúslegu leyfi Rauða krossins.
Frá Bagdad - við
höfuðstöðvar Rauða
krossins
Hjálpin þegin
bak viö tjöldin og höguðu málum
þannig að þeir sóttust eftir því að
Assýríumenn yrðu háttsettir í hin-
um nýstofnaða her íraka. Árið
1932 yfirgáfu Bretar aö mestu
landið og við það urðu Assýríu-
menn órólegir um framtíð sína í
írak. Þess vegna fóru Assýríumenn
þess á leit viö Breta og Þjóða-
bandalagiö að þeir fengju ein-
hvers konar sjálfdæmi eða sjálf-
stæði í noröurhluta íraks. Þessu
var þó ekki vel tekið af yfirvöldun-
um í Bagdad. Til þess að sannfæra
landsmenn að ríkisstjórn Iraks
myndi ekki þola neina mótstöðu
eða andstöðu innanlands fór írak-
ski herinn hamförum gegn Assýr-
iumönnum. Heil þorp Assýríu-
manna voru eyöilögö og til dæmis
voru 300 Assýríumenn myrtir í
bænum Sumayyil sumarið 1933
og um 100 í þorpunum Dahuk og
Zakhu. Þó þetta séu kannski ekki
háar tölur var þetta mjög stórt
hlutfall af samfélagi Assýríu-
manna. Enn fleiri urðu heimilis-
lausir eða flúðu land. Velflestir
Irakar fögnuöu þessu enda var
stjórnin að sýna styrk sinn í verki.
Þessi atburður náði að sannfæra
iraka um að það borgaði sig ekki
aö rísa upp gegn stjórnvöldum en
þetta var þvi miður ekki í siðasta
sinn sem pólítísku ofbeldi var
beitt í írak. Við þetta varð herinn
miðlægari í írökskum stjórnmálum
og hefur valdið því aö írakar hafa
litiö á Assýriumenn sem eins kon-
ar föðurlandssvikara. Að mati
margra sagnfræðinga markaöi
þessi atburður þáttaskil i aö skil-
greina írakska þjóðernishyggju -
allir hópar samfélagsins, óháð trú,
áttu að vera hluti af heildarmynd-
inni, hvað sem það kostaöi.
Á millistríðsárunum urðu örlög
annarra kristinna safnaða þó ekki
6