Búnaðarrit - 01.01.1945, Qupperneq 92

88
BÚNAÐARRIT
enda virðist ])að talsvert miklum erfiðleikum bundið,
getur truflað karldýrið og mistekst auk þess oft nema
í höndum einstakra æfðra maiuja, Nokkrir erfiðleikar
eru og á því að framleiða hentuga smokka. Til þessa
hafa verið notaðar botnlangatotur úr kálfum eða
þvagblöðrur, sérstaklega úr svínum. Að sjálfsögðu
þarf að þurrka slíkar blöðrur og meðhöndla á sér-
stakan liátt, áður en þær eru nothæfar.
4) Gervifuðir („kunstig Vagina“, „artifical vagina“)
hafa reynzt einna bezt við frjötökuna, og eru þær
mest notaðar nú. Þær eru gerðar úr hólki, sem er
varinn af gúmmíslöngu að innan, en á milli hennar
og hólksins er fyllt upp með snarpheitu vatni, þannig
að fuðin verði mátulega víð, mjúk og hlý. Til þess
að koma vatninu að, eru hafðir litlir kranar á hólk-
inum. Stunduin er og dælt inn lofti, og getur það
haft sérstaka þýðingu, t. d. við frjótöku úr hestuni.4)
Gierhylki er t'est á annan enda fuðarinnar, en að
innan er hún smurð með vaselíni. Eftir þetta er hún
tilbúin til notkunar. Þegar frjótakan fer fram, þurfa
að vera til staðar dýr af báðum kynjum. Þegar karl-
dýrið hefur gefið sig að kvendýrinu með eðlilegu móti,
er gervifuðinni brugðið lipurlega fyrir getnaðarlim-
inn, og' gefur dýrið sig þá venjulega strax til, en sæðið
lendir í glerhylkinu.
Með þessu móti er hægt að ná öllum sæðisskammt-
inum fíjótlega, og án þess hann óhreinkist eða sæðis-
frumurnar missi verulega frjómagn sitt. Sá er og einn
kostur þessarar aðferðar, að hún er án allra óþæg-
inda fyrir dýrið.
5) Tilraunir hafa verið gerðar til þess að ná sæð-
inu með rafmagnsstraumi, sem leiddur er til getn-
aðarfæranna. Þetta hefur einkum verið reynt við
hrúta, og með sæmilegum árangri. Þó er hætt við þvi,
að aðferð þessi hafi frekar lamandi áhrif á hrútinn, og
t. d. þarf lielzt að svæfa hann í hvert slcipti.B)