Búnaðarrit - 01.01.1945, Page 226
222
BÚNAÐARRIT
ágætnr kindur. Gráni og Prúður Jóns á KagaÖarhóli
voru einnig mjög prúðir og vænir hrútar.
í Svínavatnshreppi voru sýndir allmargir góðir hrút-
ar. Beztur var Blær á Guðlaugsstöðum, næstþyngsti
hrúturinn í sýslunni og einhver sá kostamesti. Þyngri
var Óspakur á Neðri-Mýrum, ættaður frá Blöndubakka.
Blær er kominn út af þremur fjárstofnum. Faðir hans
Barði, ágætur hrútur, var frá Gísla í Saurbæ, en móðir
hans í aðra ættina frá Gottorp en í hina ættina af gamla
Guðlaugsstaðafénu.
Hörður Stefáns Ágústssonar í Sólheimum var einnig
mjög vænn og frísklegur.
Baldur á Guðlaugsstöðum, frá Ólafsdal, var óvenju-
lega þéttvaxinn, holdgóður og harðgerður, en fullsmár.
í Ásh repjii voru sýndir allmargir góðir hrútar. Jafn-
beztir voru Hnífill Eysteins á Guðrúnarstöðum, Prúður
Rúnólfs á Kornsá og Grímstunguhrútarnir Mörður og
Rösk ur.
Vestur-Húnavatnssýsla.
Þátttaka í sýningunum var mjög litil í V.-Húnavatns-
sýslu, hæði sökum ótíðar og vegna þess, að hændur í
surtium sveitum óskuðu ekki eftir sýningum.
Tafla I. sýnir, hvaða hrútar hlutu þar I. verðlaun.
Svanur í Vésturhópshólum, frá Ásgeiri Jónssyni í
Gottorp, bar af hrútunum, enda afburða góð kind.
Vestur-húnvetnska féð virðist í afturför hvað rækt-
un snertir, og liið sama má með nokkrum sanni segja
um féð í austursýslunni. Þótt allmikið sé til af sæmi-
lega vænu fé í háðum sýslunum, ])á er það sundurlaust
á svip og að eiginleikum. Víða gætir þó enn áhrifa frá
Gottorpsfénu gamla og raunar af fleiri stofnum, er einu
sinni setlu svip á féð í sýslunni. Virðist svo sem bænd-
ur nú nái ekki þeim tökum á fjárrækt eins og fyrir-
rennarar þeirra, eins og Ásgeir í Gottorp og fleiri.
Mæðiveikin mun einnig draga nokkuð úr áhuga bænda
fyrir sauðfjárrækt í svipinn a. m. k.