Búnaðarrit - 01.01.1945, Page 251
Um notkun landbúnaðarvéla
r
í Bandaríkjunum og á Islandi.
Eftir Jóhannes Bjarnason, vclaverkfræðing.
Landbúnaðurinn er elzla atvinnugrein mannkyns-
ins, að dýraveiðum einum undanteknum. Er hann
undirstöðu atvinnuvegur flestra þjóða, vegna þess að
hann framleiðir aðallega fæðu og el'ni í klæði, auk
hráefna til annarra starfsgreina. Er hann því undir-
staðan undir'því, að líf geti þrifizt i landi liverju. Er
það því ekki nema eðlilegt, að stjórnéndum og al-
menningi í hverju þjóðfélagi sé umliugað um, að land-
húnaðurinn standi á sem hæstu stigi.
Sést þetta bezt meðal stríðsþjóðanna, þar sem land-
húnaður er eini atvinnuvegurinn, sem gert er jafnt
undir höfði og hergagnaiðnaðinum.
Þjóðfélaginu er fyrst og fremst umhugað að fram-
leilt sé í landinu nóg af fæðu. I öðru lagi, að það sé
göð fæða, og í þriðja lagi, að hún sé framleidd við lágu
verði. Til þessa er vélanotkun nauðsynleg í nútíma
þjóðfélagi.
Ýmis áhöld og verkfæri til landbúnaðar voru fyrstu
verkfæri, sem fundin voru upp meðal mannkynsins.
Mjög snennna á tímum, eða fyrir uin 3000 árum, voru
fundnir upp einfaldir spaðar, plógar, sigðir og fleira.
Fyrst framan al' voru þau knúin með afli mannanna
eingöngu, eins og enn tíðkast i Kína, Indlandi og víðar,
en snemma lærðu menn að heita uxum og hestum
fvrir áhöldin, éinkum plóga. Svo liðu ‘2500 ár. og
litlar framfarir urðu. Var það ekki fvrr en eftir iðn-