Búnaðarrit - 01.01.1945, Qupperneq 278

274
BÚNAÐARRIT
Siðan má flytja frysta vöruna á markaðinn eftir hent-
ugleikum.
Þótt ég hafi hér talað mest um frystingu á græn-
xiieti, þá gildir það sama um frystingu á kjöti, fiski og
fleiri matvörum.
Frystitækninni og meðferð matar lil frystingar hef-
ur fleygt svo fram á siðari árum, að frystingin er orðin
iangvinsælasta matargeymslu aðferðin.
Frystitækin sjálf hafa lækkað í verði og eru nú
smíðuð í stærðum, sem henta heimilum, sem vilja
koma sér upp smá kæliklefum eða kæliskápum, sem
eru hentugir mjög, og einnig orðnir almennings eign í
Bandaríkjunum.
Rekstrarkostnaður þessara véla er hverfandi litill,
einkum þar, sem rafmagn er fáanlegt. Hægt er að gera
hvaða herhergi sem er að kæliklefa. Oft er smá kjall-
araherbergi hentugast. Þá þarf að einangra þau og
koma fyrir kælitækjum, sem eru lítil fyrirferðar.
Síðastliðinn aldarfjórðung hei'ur íslenzkur landbún-
aður smátt og smátt verið að taka i sína þjónustu véla-
menningu nútímans. Hefur þessi þróun gengið hægt en
öruggt, og er ekki annað hægt að segja en töluvert
hafi orðið ágengt. En miklu meira þarf samt til.
Hefur iandbúnaður okkar þar orðið á eftir ýmsum
öðrum atvinnugreinuin og á erfitt með að keppa við
þær. En engin Iiætta er á, að hann nái þeim ekki fljót-
lega og jafnvel fari fram úr þeim, ef hann leggur undir
sig meira af vélum nútímans.
Þarf nú þegar að byrja á að skipuleggja vélaaukn-
inguna og hafa hana það hraða, að hægt verði að koma
hér á vélabyltingu, ef svo mætti að orði kveða. Þarf
að setja upp fimm ára áætlun, sein hel'ji framkvæmdir
strax að stríðinu loknu. Verður þá hægt að fá allar
þær vélar, sem við þurfum, sem nú eru nokkuð tak-
marlcaðar.
Þarf þá að liafa forsjálni með því, að r'éttar vélar