Búnaðarrit - 01.01.1952, Page 327
BÚNAÐARRIT
325
sama stað, en allt eru þetta atriði, sem taka þarf tillit
til í kynbótastarfinu.
Þégar ég nú hætti að skrifa um kýrnar og legg frá
mér pennann, vil ég enda með því að rissa með hon-
um þakklæti til allra bænda, sem með niér hafa starf-
að á einn eða annan hátt. Sérstaklega þakka ég vit-
anlega þeim, sem árum saman li:ifa slarfað með trú
og þrautseigju að því að bæta kýr sínar, og í mörgu
þá farið eftir ráðum mínum. Þeir hafji flestir fengið
að sjá árangur starfs síns í hækkaðri nyt og batnandi
ársarði kúabúanna.
En ég þakka hinum líka, scm byrjuðu á félags-
skapnum, störfuðu í honum 1, 2 eða 3 ár og gáfust
síðan upp. Af úthaldsleysi þeirra hef ég lært ýmis-
legt og frekar getað sneitt hjá þeim misfellum, sem
urðu áframhaldi þeirra að aldurtila.
En oft hefur inér sárnað úthaldsleysið og hve lengi
menn hafa verið að taka sig fram i fóðrun og með-
ferð búfjárins.
Nú tekur Ólaf ur Stefánsson við starfi mínu, og
óska ég þess af alhug, að honuin megi auðnast að
ná enn betri samvinnu við bændurna cn mér hefur
auðnazt, vinna trúnað þeirra og traust enn betur, og
þá veit ég ineð vissu, að áfram miðar, og þó að mér
og bændunum, sem með mér hafa unnið, hafi ekki
tekizt að bæta kúakynið nema iítið, þá er sköpuð
undirstaða, sem á má byggja, og því framhaldið létt-
ara en byrjunin.
Gleðilegt ár, bændur, og þökk fyrir liðnu árin og
samvinnu alla á þeim.
Reykjavík, 2. jan. 1952.
Páll Zóplióníasson.