Heilbrigðismál - 01.10.1973, Blaðsíða 21

baráttunni við mestu bölvalda mannkynsins,
og ég gleðst af alhug yfir þeim árangri, sem
náðst hefur gegn þeim vágestinum, er mest-
an ótta hefur vakið.
Þegar ég hlustaði á hið afburða snjalla er-
indi yðarí útvarpinu x gærkvöld kl. 19,40 —
eins og svo mörg önnur — ákvað ég að senda
yður örfáar línur, þó nú sé sjón minni þann-
ig farið, að ég get ekki fylgzt með því, sem
kemur á pappírinn. Eg bið yður því að fyrir-
gefa það myrkraverk. En það, sem ég vildi
nú helzt við yður segja, er þetta, og hef þá
fyrst og fremst í huga síðustu tvö útvarpser-
indi yðar: Þar fóruð þér svo skilningsríkum
og athyglisverðum orðum um þær hörmung-
ar, sem við gætum dregið stórlega úr, ef við
aðeins vildum, að ekki gleymist þeim, er
veittu orðum yðar óskipta athygli. En - þó
að þessi útvarpstími - frá 19,30 til 20, sé
hinn ákjósanlegasti, er það mikil sorgarsaga
hve fáir fá næði til að hlusta á slík erindi og
hve fáliðaður sá hópur er, á sama hátt og
þeir, sem lesa — og lesið hafa — Fréttabréf um
heilbrigðismál, sem flutt hefur og flytur svo
mikilsverðan og ómissandi fróðleik öllum,
sem á annað borð unna og vilja leggja lið,
heilbrigðu lífi. Astæður eru margar og tókst
yður frábærlega vel að leiða þær fram í
dagsins Ijós, í fyrrnefndum erindum. Mér
flaug í hug ,meðan ég hlýddi á þau, hvernig
hægt væri að ná betur til unga fólksins á
skólaskyidualdri, því að hlusta á slík erindi,
eins og t. d. að þér flytjið þau, hefur marg-
föld áhrif - miðað við þao að lesa þau og þá
ef til vill með þeim hraða, sem mest hefur
verið lagt upp úr allt að þessu. Slík erindi -
um heilsuvernd, þyrftu að hljoma yfir nem-
endum á skólabekkjum, þar sem kennarinn
héldi vörð, og talaði svo um þau, og skýrði
betur fyrir nemendum strax á eftir. Segja má,
að með nútímatækni sé þetta auðvelt. Slík
samtöl milli nemenda og kennara í kennslu-
fréttabréf um heilbrigðismál
Theódór Gunnlaugsson.
stund, mundu örva til umhugsunar - jafnvel
hjá börnunum — og þá jafnframt til að
styrkja eigin vilja gegn því, sem býður hætt-
unni heim. Ekkert afl er máttugra en eigin
vilji, til að veita viðnám gegn þeim brotsjó-
um ómenningarinnar, sem nú ógna mest og
engum er betur kunnugt en yður.
Og til að þér sjáið, að þessi orð mín eru
sögð í fullri alvöru, þá vil ég vinsamlegast
vísa á ofurlitla frásögn í Heima er bezt, febr,-
hefti, bls. 60, 1973, þar sem ég geri grein fyr-
ir skoðun minni og skýri einnig hve mér er
það mikið gleðiefni, að vita yður ganga svo
vasklega fram, gegn sama andstæðingi. Hér
get ég líka bætt því við, að dýrasta eignin -
nú á þessum áratugnum — eru minningarnar
og menn, sem treysta má. Og þó er það svo,
eins og nú horfir, þá veldur það mér mikium
áhyggjum, hvaða erfiðleikar bíða þeirra barna
sem hér verða að leik um næstu aldamót. En
hér er ég kominn út yfir þann ramma, sem
ég ákvað. Allt frelsi þarf að hafa sín tak-
mörk. Við skulum vona, að mennirnir skilji
það að lokum. Blessuð vonin.
Með vinsemd og beztu óskum.
Virðingarfyllst.
Theódór Gunnlaugsson frá Bjarmalandi.
19