Heilbrigðismál - 01.10.1973, Blaðsíða 22

Fróðleiksmolar
Dó úr hrœðslu þegar jólasveinninn birtist
LÍTIL ítölsk stúlka dó úr hræðslu á aðfanga-
dagskvöld, þegar maður, sem var klæddur
eins og jólasveinn, barði að dyrum heima hjá
henni og ætlaði að færa henni gjöf.
Francesca litla Barioli æpti og hné niður,
þegar hún sá manninn í gervi jólasveins. Hún
var í skyndi flutt á Dolospítalann hjá Fen-
eyjum, en lækninum tókst ekki að lífga hana
við.
Móðir barnsins hafði beðið manninn að
búa sig um og koma sem jólasveinn til þess
með gjöf.
Læknarnir á spítalanum sögðu, að Franc-
esca hefði dáið úr hræðslulosti.
Barn, sem villtist í illgresisstóði,
dó úr hræðslu.
Fimm ára gömul telpa, sem átti heima í
Birmingham, fór heiman að frá sér og villt-
ist í 1 Vl meters háu illgresi.
Sahdar Perween fannst dáin í illgresisstóði,
sem óx á eyðilegu svæði í tveggja kílómetra
fjarlægð frá Balsvallaheiði við Birmingham.
Meinafræðingurinn Benjamin Davies sagði
að hún hefði dáið úr skyndilegri hemlun
flökkutaugarinnar (nervus vagus), sem or-
sakaði hjartastöðvun. Astæðuna til þessa taldi
hann ofsahræðslu. Spennuna sagði hann
sennilega hafa stafað af því, að telpan gat
ekki ratað heim gegnum illgresið, sem var
hærra en hún sjálf og sá ekki út úr því.
20
Tökum við aðeins lyf samkvœmt
settum reglum?
Því miður ekki. Við getum leitað til fólks
með langa reynzlu, eins og lyfjafræðinga, um
minni háttar ráðleggingar; til heimilislækn-
anna þegar um meiri háttar leiðbeiningar er
að ræða, en þeir geta aftur vísað til sérfræð-
inga, sé um eitthvað að ræða, sem þeir kunna
ekki full skil á. En alltof oft færum við okk-
ur ekki þessa aðstoð í nyt og mörg okkar
greinum sjúkdómana sjálf af ónógri þekk-
ingu; þyggjum ráðleggingar hjá ólærðu fólki;
höldum sum að við vitum betur en læknarnir;
forðumst að breyta um lifnaðarhætti eftir því
sem nauðsyn krefur; étum, drekkum og vinn-
um og leyfum okkur að vænta þess, að þó
sjúkdómurinn versni við allt þetta, muni
mega bæta hann að fullu með lyfjum einum
saman.
Er lyfið nauðsynlegt? Þetta er spurning,
sem við ættum að spyrja okkur sjálf og lækn-
fnn okkar. Síðar, þegar við höfum fengið á-
byggilegt og vel hugsað svar, eigum við að
haga okkur samkvæmt því.
Ekki ólceknandi.
Krabbamein er ekki ólæknandi sjúkdómur.
Það er alltaf verið að útrýma því. En við-
fangsefnið er með eindæmum erfitt. Til þess
að leggja þar eitthvað jákvætt til málanna,
verða menn að berjast mjög harðri baráttu,
og ef menn detta niður á eitthvað jákvætt,
FRÉTTABRÉF UM HEILBRIGÐISMÁL