Heilbrigðismál - 01.06.1987, Blaðsíða 20

TV7
skáldið sagði: „Á fjöllum hef ég
fjörs og krafta notið, fætur mína á
jafnsléttunni brotið".
Á síðastliðnum þrjátíu árum hafa
margar rannsóknir verið gerðar til
þess að kanna áhrif líkamsræktar á
heilsufar. Miklar kröfur eru gerðar
til læknisfræðilegra rannsókna og
réttilega krafist heiðarlegra vinnu-
bragða. Flestar þessar rannsóknir
hafa sýnt fram á ótvírætt gildi
gönguferða og ég efast ekki um að
þegar fram líða stundir muni æ
fleiri niðurstöður hníga í sömu átt.
Við þurfum ekki að bíða eftir þeim,
það getur orðið of seint fyrir þig og
mig. Auk þess liggur gildi göngu-
ferða í augum uppi.
Ég get alls ekki lokið þessu spjalli
án þess að geta þess að bæði Ferða-
félag íslands og Útivist gefa al-
menningi á höfuðborgarsvæðinu
kost á göngu hvern einasta sunnu-
dag og langflesta helgidaga, ailan
Ánægðir ferðalangar á vorgöngu í
Goðalandi í Pórsmörk.
Jöklaferð á Jónsmessu
Ferðafélag fslands efnir jafnan til gönguferðar á Eiríks-
jökul á Jónsmessu. Árið 1973 slóst ég í för með göngu-
mönnum og hlakkaði að vonum mikið til, enda aldrei
kynnst undraheimi jöklanna. Ég hafði búið mig þokka-
lega undir ferðina með nesti og nýja skó. Lagt var af stað
frá Reykjavík klukkan átta á föstudagskvöldi og ekið upp í
Borgarfjörð og framhjá Kalmannstungu. Þar fengu menn
venjulega spenvolga mjólk hér á árum áður, eftir því sem
mér var sagt í þessari fyrstu ferð, en svo var þó ekki í þetta
skiptið.
Þegar farið hafði verið framhjá efsta bæ í Borgarfirði var
lagt inn á Hallmundarhraun og ekið með Strútnum. Dag-
ana á undan hafði verið heldur vætusamt og ferðalangar
guldu þess fljótlega, því færð hafði spillst og rútan festist
illa svo við urðum að tjalda þar sem við vorum komnir.
Þar var hvergi þurran blett að finna því hellirigning var.
Það tókst þó vonum framar að koma upp tjöldum og eftir
smá hressingu var gengið til hvílu.
Eftir sex til sjö tíma svefn voru garpar ræstir og ganga
hafin og áfram farið með Strút og yfir Hallmundarhraun í
átt að Torfabæli, en þar er venjulega tjaldað í þessum ferð-
um. Þegar ég vaknaði rassblautur þennan morgunn, varð
mér hugsað með öfund til hestamannsins sem um getur 1
eftirfarandi vísu:
„Lyngs við byng á grænni grund,
glingra og syng við stútinn.
Þvinga ég slyngan hófahund,
hring í kringum Strútinn".
Eftir stutta hvíld í Torfabæli var haldið á jökui. Af urn
það bil þrjátíu manns sem í hópnum voru fór rúmur
helmingur upp. Við héldum sem leið lá fyrst upp tals-
verðan bratta í vesturhlíðum fjallsins og komum þá a
Stall, en þar eru hallandi jökulurðir upp að sjálfum jöklin-
um. Jökulbungan er aflíðandi, hvergi brött, en þæfingS'
halli og talsvert finnst manni leiðin orðin löng þegar upp
var komið eftir þrjár til fjórar klukkustundir. Snjór var
mjög gljúpur svo að sökk í og fyrir bragðið var gangan erf-
iðari.
20 HEIUBRIGÐISMÁL 2/1987