Samtíðin - 01.07.1934, Blaðsíða 5

SAMTÍÐIN
3. hefti 1934
JÚLÍ
ORFUR LANDBÚNAÐARINS
Ekki er það tilgang’urinn með
þessari ritgerð að fullyrða nokk-
uð um framtíð landbúnaðarins á
Islandi. Slíkt er ekki hægt, og allra
síst í stuttu yfirliti. Tilgangurinn
er aðeins, að athuga möguleikana
á sölu íslenskra landbúnaðarvara,
með stuðningi þeirra staðreynda,
sem fyrir hendi eru. Einnig mun
nokkuð vikið að möguleikum okk-
ar til samkepni á heimsmarkaðin-
um um sölu á landbúnaðarvörum.
Og loks bent á leiðir, ef hægt er,
sem hugsanlegar væru og til bóta
gætu orðið.
Eitt það fyrsta er vekur eftir-
tekt, þegar athuga skal sölumögu-
leika, er aðstöðumunur okkar Is-
lendinga, samanborið við aðrar
landbúnaðarþjóðir, sem keppa við
okkur um sölu landbúnaðarvara.
Lega landsins er óhagstæð til
ræktunar, sökum fremur kaldrar
og ótryggrar veðráttu. Jörðin er
tiltölulega ófrjó, þar sem ræktun
landsins er ný og skamt á veg
komin. Lítill hluti þess lands,
EFTIR
SUÐLAUG ROSINKRANZ
sem við þurfum að nota, er rækt-
aður og gefur þar af leiðandi
minna af sér en ella. Alt frá
landnámstíð og fram á síðustu
aldamót hefir hér verið rányrkja,
svo að segja eingöngu. Kynslóð
eftir kynslóð hafa sömu þúfnakoll-
arnir verið kroppaðir, án þess að
breyta þeim hið allra minsta.
Flest önnur landbúnaðarlönd hafa
mildara loftslag eða að minsta
kosti hagstæðara til ræktunar.
Sú kynslóð, sem nú er uppi,
hefir orðið að taka við óræktuðu
landi. En til þess að standa nokk-
uð betur að vígi í samkeppninni,
hefir hún orðið að rækta landið.
Hún hefir orðið að byrja á rækt-
un og þannig haft nær því sömu
aðstöðu og frumbyggjar.
Heimildir: Hagskýrslur íslands,
Hagtíðindin, Búnaðarrit, Commersial
Reweu, Ökonomisk Tidskrift o. fl.
1