Samtíðin - 01.07.1934, Blaðsíða 24

S AM T í Ð I N
STÆRSTU DÝR HEIMSINS
í FORTÍÐ OG NÚTI'Ð.
Eins og kunnugt er, hafa dýrin
á jörðunni tekið býsna mikilli þró-
un, eftir því, sem aldirnar og ára-
miljónirnar liafa liðið. Lífið hefir
orðið til, gerfi þess, einstaklingur-
inn, hvort sem uin dýr eða plönt-
ur er að ræða, liefir breyst, dýrin
hafa þróast frá mjög svo ófull-
kominni byrjun, sem er hulin
augum vorum langt aftur i myrkri
„hniginna alda“, upp að þeirri full-
komnun og margbreytni, sem það
hefir náð á stundinni, sem er að
líða. Það er ef til vill erfitt að
henda á nokkura ákveðna stefnu
í þessari þróun, en það liaggar
ekki þeirri slaðreynd, að þróun
hefir farið fram. Oft hefir skotið
greinum út frá hinum volduga
meið dýraríkisins, sem fallið hafa
visnar til jarðar eftir stutta tilraun
til þess að ryðja nýjar brautir, en
stöðugt hefir krónan vaxið liærra
og hærra, og breytt lim sitt „yfir
lönd yfir höf“. Hvert stórveldið í
dýraríkinu hefir orðið að vikja
úr sæti eftir annað fyrir ennþá
stærri og tilkomumeiri fylkingum,
20
EFTIR ARNA FRIÐRIKSSON
sem skipað hafa öndvegið að þeim
látnum. Þannig náðu froskdýrin
mestum þroska áður en skriðdýr-
in koinu til sögunnar, en á hinn
bóginn tóku spendýrin við völd-
um, þegar skrimslaöld skriðdýi-
anna var lokið. Nú dt* maðurinn
að fylla heiminn með tækni sinni
og frjósenh, en þó Idaktir fáni
ennþá við hún yfir lieimsveldi
spendýranna.
Sennilega eru spendýrin full-
komnasti dýraflokkurinn, sem
nokkurn tíma hefir verið uppi.
Það hjakkar svo nærri vissu, að
við leyfum okkur að fullyrða það.
Hitt er jafnvíst, að aldrei hafa ver-
ið til stærri dýr á jörðunni en ein-
mitt nú, eg á þar við stærstu spen-
dýr jarðarinnar, stórhveli, sem lifa
í suðrænum höfum. Vildi eg nú
með fáum orðum leitast við að
skýra, hvilíkar undraskepnur hér
er um að ræða.
Steypireiður, sem veiddist við
Suður-Georgíu í nóvember 1926,