Samtíðin - 01.11.1944, Blaðsíða 19

SAMTÍÐIN
15
Iians. Hvað sá hún þar? Hvaða til-
finning var það, sem gagntók hana
alla? Hvað var það, sem þessi lifli
drengur færði lienni? Fuglasöngur-
inn í Eden hljómaði allt í einu í
huga hennar. Og nú skildi liún
leyndardóminn, sem hún hafði séð
í augum hindarinnar. Það var þetta,
sem fuglarnir í Eden höfðu sungið
um, en hún skildi ekki þá og hað
guð að gefa sér. Hafði guð ekki
hænhevrt hana? Vissulega. Var ekki
allt þelta mótlæti, sem hún hafði
orðið að þola, leiðin til þess, að hún
fengi hæn sina heyrða? Eva var sæl.
Hún kyssti drenginn sinn á kinnina
og þrýsti honum varlega að brjósti
sér. Nú vildi hún ekki skipta á
tilveru sinni og lífinu í Eden. Þetta
var miklu dásamlegra en allur vnd-
isleiki Edensgarðs.
Og hjarta Evu söng drottni þakk-
aróð fyrir það, að nú hafði hann
bænheyrt hana. Og öll náttúran söng
með henni: fuglarnir, lækirnir og
stormurinn í trjánum. Allt, sem lífs-
anda dró, þakkaði skapara heims-
ins fvrir göfugustu tilfinninguna,
sem hærist í hrjósti Móður náttúru:
Móðurástina.
KONUR HAFA hreinna hugarfar
en karlar, af því að þær skipta
oftar um skoðun en þeir. — Oliver
Herford.
Stgurgeir Sigurjónsson
v '-Í-Hoertaréltarmálaflutningjmaður /
Slcrifstofutimi 1Q-12 og 1—6,
•; - o?' :• ;:yf'gér.
Aðalstrœti 8 Siml 1043
Skýringar
á orðunum á bls. 7
1. Arinskersla = hálfhrunninn
eldiviður í hlóðum.
2. Að amla = róa lítið.
3. Boddi = hósti.
4. Dentur = upplilutarlaust kven-
pils.
5. Gopi = lítilfjörlegt pils.
ö. Geirnit = visst smáfiskakyn.
7. Að gálmast = að mistakast.
8. Hverna = lítill ketill.
9. Hór = bogið tré, sem-heldur
katli yfir eldi.
10. Að ylgra = að verma.
Ungur maður i Vínarborg útti
föðursystur í Prag. Einn góðan veð-
urdag andaðist hún, og var líkið
senf til Vinar til greftrunar. Er ungi
maðurinn opnaði kistuna, brá hon-
um heldur en ekki í brún, því að
J>ar td lík af rússneskum liðsfor-
ingja í einkennisbúningi. Hann sendi
Jwí svohljóðandi skeyti til Prag: ■—
Engin dauð föðursystir, aðeins rússn-
eskur liðsforingi. Hvar dauð föður-
systir? Erá Prag kom þetta svar-
skeyti: — Ef engin dauð föðursyst-
ir, síma til Leningrad. Ungi maður-
inn sendi svohljóðandi skeyti til
Leningrad: — Hvað gera við rúss-
neskan liðsforingja? Hvar er dauð
frænka? Svarskeyti kom um hæl:
— Grafið liðsforingjann i fyllstu
kyrrþey. Erænkan nýgrafin með
mestu hernaðarlegri viðhöfn.