Samtíðin - 01.12.1956, Blaðsíða 15

SAMTlÐIN
7
Kvennaþættir Samtíðarinnar — í^ititjóri ’lJreLjja
Framleiðum kápur og dragtir úr tízkuefnum eftir sniðum frá
þekktustu tízkuhúsum heims. — Sendum gegn póstkröfu.
KÁJPAJV Laugaveg 35. — Sími 4278.
Vetrartízkan 1956—57
HÚN SÝNIR eklci einungis „nýju
línuna“, heldur einnig „línuna
nýju“, þ. e. það, sem koma skal:
breiðari og víðari axlir, sem vílcka,
styttri pils, stundum 40 cm frá gólfi,
og víð mitti. Mikið er gert að því að
sveipa (drappera) efnunum, bæði í
lcjóla og kápur, og linútar og slauf-
ur eru stórar. Mikla lukku gera
frakkar með ákaflega víðum erm-
um, efnismiklar slár og stórir krag-
ar. Dragtir eru víðar, og treyjur
eru skreyttar loðskinnum. Hér er
uin þróun, en ekki byltingu að ræða.
Parísarstúlkan er „sveipuð“ í vet-
ur. Hún klæðist á daginn mjög gróf-
gerðu tweedi, en að kvöldlagi næf-
urþunnu músselíni í mildum litum:
svörtu, gráu, fjólulitu, bleiku — ,eða
í tærum, sterkum grænum lit og
skærum, rauðum lit. Sé bún veizlu-
klædd, er hún í ísaumuðum velour-
lcjól með palljettum, en einnig
satínkjól með sterkum gljáa. Stórir
loðhattar eða óskreyttar kósakka-
húfur eru mjög í tízku.
Christian Dior beldur því fram,
að kvertfatnaður í skærum, rauðum
lit gleðji fólk og veki aðdáun þess,
ef bann á annað borð lclæðir þig.
„Þó að eiginmaður segði lconu sinni,
að svart lclæddi liana liezt, mundi
hún ekki taka mark á orðum lians,“
segir Dior. Og bann segir enn frem-
ur: „Það, sem fyrir eiginmanninum
vakir, er, að kona bans velci eklci
Nýjasta Parísartízka: Til vinstri: Blár
samkvæmiskjóll úr satíni frá Germaine
Lecomte. Til hægri: Kvöldkjóll úr svörtu
tjulli og hvítu satíni frá Lanvin—Castillo.