Samtíðin - 01.11.1964, Page 9

SAMTÍÐIN
5
opnar konan töskuna, tekur upp budd-
una, lokar töskunni, opnar budduna,
tekur upp peninginn, lokar buddunni,
opnar töslcuna, lælur budduna í hana,
lokar töskunni og réttir rukkaranum
peninginn. Hann fær henni farmiða, og
þá opnar hún töskuna enn, tekur upp
budduna, lokar töskunni, opnar budd-
Una,lætur farmiðann i liana, lokar budd-
Unni, opnar töskuna, lætur budduna í
bana og lokar svo töskunni.
Andartaki seinna stanzar vagninn, og
uýr rukkari kemur inn. Þá opnar konan
töskuna og telcur budduna ...“
>,Svona, hættið þér!“ lirópaði fógetinn.
>,Ég er búinn að heyra nóg af þessu. Við
erum að verða vitlausir af að lilusta á
J'ður!“
„Það var einmitt það, sem ég varð i
strætisvagninum, og því sló ég konuna,“
svaraði maðurinn.
„Þér eruð sýknaður,“ sagði fógetinn.
Veit, hvaðan vindurinn blæs
MAÐUR nokkur var að segja kunn-
lngja sínuin frá velgengni sinni.
„Ég er búinn að koma mér upp ljóm-
undi skennntilegu einbýlishúsi,“ sagði
bann, „en það er grútarbræðsla rétt fyr-
lr austan það, beinamjölsverksmiðja fyr-
U' sunnan það, skarnafabrikka fyrir vest-
au það og gúmmíverksmiðja fyrir norð-
an það!“
„Er þá elcki anzi óþægileg lykt af öllu
þessu?“ spurði kunninginn.
„Að vísu, en það er sá mikli kostur
það, að maður veit alltaf upp á hár,
a hvaða átt hann er.“
IHunnurinn lekur
dómari spurði: „Kannizt þér við að
hafa kallað hann Jón lögregluþjón hjól-
beinóttan asna og svín, sem ætti fyrir
því að fá ærlegt spark í rassinn?"
Sakborningur: „Þvi miður sagði ég nú
víst eitthvað á þá leið. En ég skal segja
yður, dómari, að það vantar nokkrar
framtennur í mig, og þess vegna hrekk-
ur stundum fullgróft út úr mér.“
*
Ureltar reikningsbækur
SKOZK móðir skrifaði kennara sonar
síns eftirfarandi bréf:
Kennari góður. Fyrir alla lifandi muni
liættið þér að láta drenginn minn fá
reikningsdæmi, þar sem stendur, að
viskíflaskan kosti ekki nema fjóra shill-
inga. Fyrir bragðið dreymir karlinn
minn ekki annað en þetta hræódýra
viskí á liverri nóttu.
Skipulagið fyrir öllu
ÞEGAR ungur Þjóðverji frétti, að hann
væri orðinn faðir að stórum og vel sköp-
uðum dreng, flýtti hann sér á fæðingar-
stofnunina með stimpil og stimpilpúða.
Eftir að hann hafði stimplað drenginn
vel og vandlega, svo að hann færi ekki
i rugl, skauzt hann rétt sem snöggvast
inn til konu sinnar að óska henni til
hamingju.
Barneignir bannfærðar
EFTIR síðustu hungursneyð i Kína
fæddust 14 milljónir barna i landinu á
einu ári. Þá komst stjórn velferðarríkis-
ins að þeirri niðurstöðu, að fólkið elsk-
aðist of heitt. Afleiðingarnar af þeirri
uppgötvun urðu: strangar fæðingartak-
markanir. Rökin fyrir þeim voru: Ástin
minnkar starfsafköstin.