Fréttablaðið - 26.08.2010, Blaðsíða 16

Fréttablaðið - 26.08.2010, Blaðsíða 16
16 26. ágúst 2010 FIMMTUDAGUR FRÉTTAVIÐTAL: Jón Steinsson, prófessor í hagfræði ■ Aflahlutdeildum verði skipt í G- og L-flokk. ■ G- flokkur: Eftirstöðvar „gamalla“ aflaheimilda. ■ L-flokkur: Aflaheimildir leigðar á tilboðsmarkaði. ■ Aflahlutdeildum í G-flokki endurúthlutað ár hvert að 92% hluta án endur- gjalds. Aflahlutdeildir sem þannig losna færast yfir í L-flokk. ■ Auðlindasjóður leigir út aflahlutdeildir í L-flokki fyrir hönd þjóðarinnar. ■ Aflahlutdeildir í L-flokki leigðar til eins árs á tilboðsmarkaði. ■ Útgerð getur framlengt leigu að 92% hluta ár hvert á sama leigueiningarverði. ■ Frjálst framsal á aflahlutdeildum í G-flokki. ■ Framsal óheimilt á aflahlutdeildum í L-flokki. ■ Útgerð er heimilt að skila leigðu aflamarki innan árs og fá stærstan hluta leigugjaldsins endurgreiddan. ■ Útgerð sem skilar aflamarki heldur rétti sínum til þess að framlengja leigusaming sinn. ■ Skilað aflamark leigt á mánaðarlegum tilboðsmarkaði. ■ Aflamarki sem leigt er á miðju fiskveiðiári fylgir ekki réttur til þess að framlengja leigu. Tilboðsmarkaður (Sjá að ofan) Frjálst framsal í G-flokki ■ Nauðsynlegur hluti af aðlögun að nýju kerfi. ■ Ekkert leigugjald og því til einskis að skila inn í Auðlindasjóð. ■ Án framsals læsist G-kvóti inni hjá núverandi handhöfum. ■ Handhafar G-kvóta verða að hafa tök á því að bregðast við breyttum aðstæðum með því að koma G-kvóta í verð. Framsal óheimilt í L-flokki ■ Tekur fyrir „kvótabrask“ og það að ein útgerð verði leiguliði annarrar útgerðar. ■ Útgerðir sem vilja draga saman seglin afþakka einfaldlega framlengingu leigusamninga. ■ Hinn opinberi tilboðsmarkaður kemur í stað viðskipta á frjálsum markaði. ■ Tilboðsmarkaðurinn tryggir að kvóti leitar áfram til þeirra sem best geta nýtt hann. Skil á aflamarki innan árs ■ Óhöpp geta átt sér stað svo sem bilun skips. ■ Tryggir að útgerð geti losað sig við aflamark sem hún getur ekki nýtt án þess að fyrirgera rétti sínum til þess að framlengja leigusamning sinn á viðkomandi aflahlutdeild. ■ 92% aflahlutdeilda endurúthlutað á hverju ári til fyrri handhafa án endurgjalds. ■ 8% aflahlutdeilda á tilboðsmarkað. ■ Frjálst verði að framselja aflahlutdeildir og úthlutað aflamark. Endurúthlutun ■ 92% endurúthlutun á við um bæði upprunalega kvóta og þá sem fengnir eru á tilboðsmarkaði. ■ Með öðrum orðum: Öllum kvóta – óháð því hvort hann var fenginn í upphafi eða á tilboðsmarkaði – er endurúthlutað að 92% hluta á hverju ári án endurgjalds. Tilboðsmarkaður ■ Áhugasamir aðilar skila inn tilboðum sem tilgreina magn og einingarverð. ■ Sami aðili má skila inn mörgum tilboðum á mismunandi einingarverði. ■ Aðili má ekki bjóða í meira magn en hann má eignast (hámarkseign hvers aðila). ■ Sérstakur tilboðsmarkaður í hverri tegund. ■ Tilboðsmarkaðir í öllum tegundum fara fram Samtímis. ■ Bjóðendum gefið tækifæri til þess að hækka tilboð sín og/eða setja inn ný tilboð eftir að upphafleg boð hafa verið gerð opinber. ■ Tilboðsmarkaðnum lýkur þegar ný boð hætta að berast. Frjálst framsal ■ Ekki jafn mikilvægt vegna þeirra miklu viðskipta sem ættu sér stað á hinum opna tilboðsmarkaði. ■ Þó væri nauðsynlegt að fyrirtæki sem einhverra hluta vegna þyrftu að losa sig við veiðiheimildir sem þær hefðu leigt á tilboðsmarkaðinum gætu gert það. ■ Það myndi líka tryggja að þeir sem tækist illa upp á tilboðsmarkaðinum gætu sótt sér veiðiheimildir á eftirmarkaði. Línuleg fyrning ■ Aflahlutdeildir fyrnast um 5% af upprunalegum aflaheimildum á ári í 20 ár. ■ Aflahlutdeildir leigðar til 20 ára á tilboðsmarkaði. Línuleg fyrning eða hlutfallsleg endurúthlutun ■ 95% hlutfallsleg endurúthlutun er mun „mildari“ leið en 5% línuleg fyrning. ■ 92% hlutfallsleg endurúthlutun færir álíka stóran hluta framtíðararðsins til þjóðarinnar og 5% línuleg fyrning. Leiga á kvóta til 20 ára ■ Gerir öll viðskipti með kvóta í hinu nýja kerfi mun þyngri í vöfum. ■ Sú staða gæti komið upp að stór hluti kvóta einhvers fyrirtækis myndi „renna út“ innan fárra ára. ■ Þá myndi ríkja mikil óvissa um afdrif þess fyrirtækis (og það skapar hættu á pólitískum inngripum). ■ Jafnframt myndi það fyrirtæki ekki hafa langtímasjónarmið að leiðarljósi við umgengni veiðiheimilda. ■ Ef tilboðsleiðin er farin getur þessi staða ekki komið upp. Öll fyrirtæki fá alltaf 92% kvóta síns endurúthlutað næsta ár. ■ Ef tilboðsleiðin er farin renna upprunalegir kvótar og kvótar fengnir á tilboðsmarkaði strax saman í eina heild og eru óaðskiljanlegir. ■ Því væri í framtíðinni ekki hægt að meðhöndla upprunalega kvóta öðruvísi en þá sem fengnir eru á tilboðsmarkaði. ■ Línuleg fyrningarleið hefur ekki þennan kost. Jón Steinsson, hagfræði- prófessor við Columbia-há- skólann í Bandaríkjunum, og Þorkell Helgason, fyrrverandi orkumálastjóri, hafa unnið að útfærslu á fyrningarleiðinni fyrir starfshóp um endurskoð- un á lögum um fiskveiðistjórn. Hagsmunaaðilar í greininni fullyrða að fyrning aflaheim- ilda muni koma illa við marga núverandi handhafa aflaheim- ilda og jafnvel valda fjölda- gjaldþrotum fyrirtækja. Þessu hafnar Jón með öllu. Innan starfshóps um endurskoðun á fisk- veiðistjórnunarkerfinu eru tvær leiðir helst til skoðunar. Annars vegar svoköll- uð tilboðsleið sem Jón og Þorkell hafa útfært og kalla leigutilboðsleið. Hins vegar er samningsleið sem hagsmunaað- ilar aðhyllast. Þar er gert ráð fyrir auð- lindagjaldi sem byggir í raun á núver- andi fyrirkomulagi. Miklar deilur hafa verið innan starfs- hópsins og sögðu útgerðarmenn, ásamt fleiri hags- munaaðilum, sig frá nefndarstarfinu um tíma. Jón Steinsson var fenginn til sam- starfs við nefndina að frumkvæði for- manns hennar, Guð- bjarts Hannessonar. Útfærslan sem hér er kynnt er í raun hugsuð til að milda upphaflega fyrn- ingarleið stjórnvalda. Stefnt er að því að starfshópurinn ljúki störfum á allra næstu dögum. Hvað telur þú tilboðsleiðina hafa umfram samningaleiðina (auðlinda- gjald)? „Þegar tilboðsleiðin er borin saman við samningaleiðina er það risastór kostur við tilboðsleiðina að auðlinda- gjaldið ræðst af tilboðum útgerðarinn- ar og ræðst þannig í raun af greiðslu- getu hennar. Eina leiðin til þess að fá útgerðina til þess að veita raunsann- ar upplýsingar um greiðslugetu sína er að gera henni að bjóða í veiðiheimild- ir. Eða á hvaða upplýsingum á ríkið að byggja samningagerð sína við útgerðina ef samningaleiðin er farin? LÍÚ mun án efa ráða til sín herskara sérfræðinga sem munu setja fram flókna útreikn- inga þess efnis að greiðslugeta útgerð- arinnar sé engin. Og útgerðin mun þar að auki áfram hafa sterka hvata til þess að skuldsetja sig upp í topp og þannig veikja efnahagsreikning sinn til þess að það líti þannig út að hún hafi ekkert bol- magn til þess að greiða auðlindagjald. Slíkt mun veikja sjávarútveginn. Í raun er samningaleiðin áframhald á núver- andi kerfi því útgerðin greiðir nú þegar málamyndaauðlindagjald.“ Hverjir eru helstu kostir (leigu)til- boðsleiðarinnar? „Stóri munurinn á leigutilboðsleiðinni og grunngerð tilboðsleiðarinnar er fyr- irkomulag greiðslna. Í leigutilboðsleið- inni greiða útgerðir fyrir eitt ár í einu á meðan grunngerðin gerir ráð fyrir fyr- irframgreiðslu á réttindum fram í tím- ann. Leigutilboðsleiðin minnkar þannig fjárbindingu í kvóta. Hún hentar einnig betur ef menn vilja takmarka framsal og þannig færa öll viðskipti með kvóta inn á opinberan tilboðsmarkað. Leigu- tilboðsleiðin veitir útgerðinni auk þess meiri aðlögunartíma varðandi greiðsl- ur. Greiðslurnar verða lágar í byrj- un en fara stighækkandi. Í grunngerð- inni skella greiðslur á af meiri þunga frá byrjun. Þar að auki felur leigutil- boðsleiðin í sér að auðlindasjóður er að veita útgerðinni ákveðna tryggingu ef til aflabrests kemur. Við slíkar aðstæð- ur myndi verð á aflahlutdeildum lækka og því myndu útgerðir ákveða að fram- lengja ekki dýra eldri leigusamninga en gera þess í stað fleiri nýja á tilboðsmark- aðnum það árið á lægra verði. Leigutil- boðsleiðin veitir útgerðinni þannig meira öryggi en grunngerðin.“ Stendur þessi leið ekki í vegi fyrir verðmætasköpun? Glímt er um tvær ólíkar leiðir JÓN STEINSSON FARSÆLL Á VEIÐUM Deilur um fiskveiðistjórnunarkerfið hafa staðið allt frá því að því var komið á. Starfshópur, einnig nefndur sáttanefnd, hefur starfað frá því í júlí 2009. FRÉTTABLAÐIÐ/JSE Grunnhugmynd fyrningarleiðar: (Leigu)tilboðsleiðin: Tilboðsleiðin: Svavar Hávarðsson svavar@frettabladid.is ■ Jón Bjarnason, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, skipaði starfshópinn í byrjun júlí 2009. Vísaði hann þar til stefnuyfirlýsingar ríkisstjórnar Samfylkingar og Vinstri- hreyfingarinnar græns framboðs um endurskoðun laga um stjórn fiskveiða. ■ Guðbjartur Hannesson, þingmaður Samfylkingarinnar, er formaður starfshópsins. ■ Verkefni starfshópsins er að skilgreina helstu álitaefni sem fyrir hendi eru í lög- gjöfinni og lýsa þeim. Eins að hann „láti vinna nauðsynlegar greiningar og setji að því loknu fram valkosti um leiðir til úrbóta, þannig að greininni verði sköpuð góð rekstrarskilyrði til langs tíma, fiskveiðar verði stundaðar með sjálfbærum hætti og sem víðtækust sátt náist um fiskveiðistjórnunina meðal þjóðarinnar,“ eins og sagði í fréttatilkynningu. ■ Á grundvelli vinnu starfshópsins og þeirra valkosta sem hann bendir á, mun ráð- herra ákveða frekari tilhögun við endurskoðun fiskveiðilöggjafarinnar. Tólf stjórnarþingmenn hafa lagt fram þingsályktunartilllögu á Alþingi um að fram fari þjóðaratkvæðagreiðsla um framtíðarskipan íslenskar fiskveiðistjórnunar. ■ Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, lýsti því yfir í viðtali við Fréttablaðið 8. mars að hún telji heppilegt að setja málið í þjóðaratkvæðagreiðslu. Starfshópur sjávarútvegsráðherra „Þessi leið hefur, ef eitthvað er, jákvæð áhrif á verðmætasköpun þar sem hún ýtir undir að kvóti færist til þeirra sem best geta nýtt hann. Útgerðarmenn hafa lengi staðið fyrir hræðsluáróðri um fyrirtæki sem ekkert fá mörg ár í röð og daga þannig uppi. Þeir hafa aug- ljóslega ekki kynnt sér fyrirkomulagið sem verið er að tala um. Það yrðu mikil- vægir öryggisventlar á tilboðsmarkaðn- um sem myndu tryggja að ekkert fyrir- tæki standi uppi allslaust ef það á annað borð er samkeppnishæft. Mikilvægast í þessu sambandi er að útgerðum yrði leyft að setja inn ný tilboð eftir að þær hafa séð tilboð annarra. Þannig er tekið fyrir hættuna á að menn standi uppi slyppir og snauðir vegna þess að þeir misreiknuðu markaðinn.“ Hvað með skuldir útgerðarinnar? „Núverandi kerfi gerir það að verk- um að útgerðin hefur sterka hvata til þess að skuldsetja sig upp í topp til þess að hún virðist ekki hafa bolmagn til að greiða auðlindagjald. Það veikir sjáv- arútveginn. Og það er ansi öfugsnúið að ætla að verðlauna slíka hegðun. Það er auðvitað ekki hægt að borða kökuna og eiga hana. Ef auðlindaarðurinn á að renna til þjóðarinnar verður að taka hann af eigendum útgerðarfyrirtækja. Raunar virðast mörg útgerðarfyrirtæki þurfa að ganga í gegnum fjárhagslega endurskipulagningu hvort sem er. Til- boðsleiðin mun ekki skipta sköpum hvað það varðar. En með því að fara til- boðsleiðina er framtíðarrekstrargrund- völlur útgerðarinnar tryggður þar sem tryggt er að auðlindagjaldið mun ráð- ast af greiðslugetu útgerðarinnar og því ekki vera það hátt að það sligi hana. „Geta menn ekki áfram selt sig út úr greininni sem er það atriði sem almenn- ingur hatast mest við? Nei! Það er regin munur hér. Ef til- boðsleiðin er farin, hvort sem er leigutil- boðsleiðin eða grunngerðin, hafa menn þá þegar greitt markaðsverð fyrir kvót- ann til auðlindasjóðs. Ef þeir selja síðan kvótann áfram eru þeir því ekki að taka neinn hagnað út með sér. Í dag fá menn kvóta á miklu undirverði frá þjóðinni og geta síðan selt hann og hirt mismuninn. Í nýja kerfinu verður enginn mismun- ur þar sem verðið á eftirmarkaði, þar að segja ef framsal er leyft, mun ráðast af verðinu á tilboðsmarkaðinum. Þetta gróðatækifæri verður því fyrir bí.“ Er ekki æ líklegra að samningaleiðin verði farin? „Talsmenn útgerðarinnar virðast hafa dóminerað umræðuna að undan- förnu. Það er svo sem ekkert skrítið. Þeir eiga mikilla hagsmuna að gæta. En ríkisstjórnin á eftir að sýna spilin. Ég bind vonir við að hún ætli sér að standa við yfirlýsta stefnu sína um að færa auð- lindaarðinn til þjóðarinnar. Reyndar er ég hræddur um afstöðu Vinstri grænna. Það væri með ólíkindum ef VG myndi fylkja sér á bak við LÍÚ í þessu máli. En maður veit aldrei.“ Útfærsla á fyrningarleiðinni Byggt á glærukynningum Jóns Steinssonar á tilboðsleiðinni sem eru aðgengilegar á http://www.columbia.edu/~js3204/
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.