Morgunn - 01.12.1930, Síða 10

152
MORGUNN
Mr. Barkas hélt á eftir þessum fundum fyrirlestur
um það, sem hann hafði séð og heyrt. Meðal annars komst
hann svo að orði:
,,Allir verða við ]>að að kannast, að enginn getur
af sjálfsdáðum svarað nákvæmlega torskildum spurning-
um, er lúta að mörgum vísindagreinum, og kunna þó
ekkert í þessum vísindum. Líka verður við það að kann-
ast, að á eðlilegan hátt getur enginn séð og teiknað, og
það með hinni mestu nákvæmni, í- fullkomnu myrkri;
þá er venjulegum mönnum ])ess algjörlega varnað, að
geta lesið bréf innan í umslagi, og ]>að í myrkri. Jafn
dularfult er ]>að, að kona, sem ekkert kunni í þýzkri tungu,
skyldi rita á því máli langar frásagnir og svör, og það
bæði með miklum hraða og alveg rétt. Uetta alt er þó
eins vel sannað og staðfest, eins og margir viðburðir dag-
legs lífs“.
En er þetta, sem eg hefi verið að segja frá, sönnun
fyrir sambandi við framliðna menn?
Eg geri þetta hér að umtalsefni af því, að ]>egar hér
er komið sögunni af Mdm. d’Espérance, í hinni miklu
bók Conan Doyles ,,The History of Spiritualism“ (Saga
spíritismans), víkur hann að þessu máli, og segist ekki
geta fullyrt, að um samband við framliðna menn hafi
verið að ræða. Hann bendir á, að vér vitum ekki takmörk
þeirra krafta, er komið geti í ljós, þegar eterlíkaminn
losni, að meira eða minna leyti, úr tengslum við jarð-
neska líkamans. Við þessu er ]>að að segja, að á það, að
eitthvað slíkt gerist þráfaldlega, bendir sú reynsla, sem
fengist hefur af sálförum manna og sömuleiðis af dá-
svefni. Sú reynsla styður mjög ]>á fullyrðingu, að efnis-
hyggjan sé á skökkum rökum reist, og sumir telja, að
hún kollvarpi henni algjörlega. Hví skyldum vér hafa
eterlíkama, ef líkamsdauðinn er endir alls? Þessi fyrir-
brigði sýnast gerast, eða geta gerst, án þess framliðnum
mönnum sé ]>ar til að dreifa. — Eitthvað svipað, að
eitt'nvað losni um eterlíkamann, virðist gerast í venju-