Morgunn - 01.12.1930, Qupperneq 31

M 0 R G U N N
173
Var kveikt við myndtökutilraunina, en þess ekki verið
gætt að hleypa inn nægilegu hreinu lofti. Báðar þess-
ar tilraunir fóru fi'am í líkamningaherberginu, sem á
Voru engir gluggar, en lofti hleypt inn um loftrásir á
v°ggnum.
Hinn 6. des. var á ný gjörð tilraun til að taka mynd
miðlinum með leifturljósi, til þess að vita, hvort
uorska lækninum tækist að koma fram á henni ásamt
uuðlinum. Samkvæmt fyrirmælum stjórnandans á síð-
asta fundi, var í þetta sinn enginn viðstaddur við til-
raunina nema miðillinn og ljósmyndarinn, herra Magnús
Ólafsson, sem ekki var í félaginu.
Tilraunin var í þetta sinn gjörð í stærra herberginu
°g tjöldin fi’á byrginu í líkamningaherberginu höfðu
verið hengd upp í einu horninu, til að hafa fyrir byrgi.
Miðillinn lofaði myndtökumanninum, að hvort sem hann
væri í miðilsástandi eða ekki, skyldi honum verða gjört
viðvart, þegar tími væri til að taka myndina. Meðan
hann nú var að bíða, fanst honum eins og kraftur vera
tekinn frá sér og ómegin vera að koma á sig. Hann
t'ann líka nokkurn beyg í sér þarna í myi’krinu og seg-
lr> að hann hafi heyrt hryggluhljóð, sem hann gjörði
rað fyrir, að kæmi frá miðlinum (líklega í miðilssvefni),
°g þóttist verða var við einhverjar grunsamlegar hreyf-
lugar, þar sem miðillinn sat fyrir framan byrgið. Hon-
Ufn þótti jafnvel sennilegt, að miðillinn læddist út úr
®alnum og inn í sitt eigið herbergi. Loksins var þó teikn-
gefið, að hann mætti taka myndina, en í málrómi,
sem myndtökumanninum fanst nokkuð undarlegur. Þér
skiljið, að hina fyrstu tilraun af þessari tegund, létum
Vlð fara fram án þess að gætt væri strangra sönnunar-
skilyrða. Hann brá því upp leifturljósinu og tók mynd-
lna- Því næst flýtti hann sér út úr salnum, og sagði
^iðlinum, að hann færi á vinnustofu sína til að fram-
ksHa myndina, og miðillinn gæti komið þangað til hans.
Rétt á eftir kom miðillinn á vinnustofuna, og sýndist