Morgunn - 01.12.1930, Qupperneq 48

]90
M 0 R G U N N
an. Aðalstjórnandinn talar nú, og segir, að Jón sé þar,
og honum sé mjög umhugað um, að biðja þá afsökunar
og fá fyrirgefningu; einkum þyki honum leitt, hvernig
til tókst áður um kvöldið með Björn Jónsson.
Jón fær nú stjórnina og heilsar vinsamlega: „Gott
kvöld, vinir mínir“. Hann segir, að hann hafi komið til
að biðja fyrirgefningar, og hann hafi aldrei ætlað sér
að gjöra neinum mein, sízt af öllum Birni Jónssyni, þó
að hann hafi haft gaman af að stríða þeim og færa til
hluti, og að það hafi sérstaklega skemt sér að hrekkja
sambýlismann miðilsins og fyrverandi lækninn. Hann
bætti því við um hinn síðarnefnda, að hann hefði enga
ástæðu til að þykjast af því, að hafa gefið honum að
drekka, því að ,,það hafi ekki verið sér til neins góðs“.
Hann segist nú ætla að fara að reyna að taka gagngerð-
um stakkaskiftum og bæta ráð sitt, og að það sé hér
góður andi, að nafni Hallgrímur Pétursson,* sem sé um-
hugað um að hjálpa honum; hann hrósar mjög góðleika
hans og segir, að hann þrái að hjálpa öllum, og það nái
að sjálfsögðu til þeirra allra. Ef til vill hafi af sumum
verið tekið sem sannanir það sem hann (Jón) hafi gjört,
en það hafi þó ekki verið tilgangur sinn. Hann segist
nú ætla að hætta að vera við á tilraunafundunum, með
því að hann hafi annað betra að gjöra, en hann vænti
að koma seinna, og voni þá að bæta upp fyrir þann ó-
skunda, sem hann nú hafi gjört. Hann biður fundarmenn
að biðja fyrir sér hátt og í hljóði og hugsa til sín með
góðvild. Hann endurnýjar beiðni sína um fyrirgefningu
til allra, sem hafi verið á fundinum. Að síðustu biður
hann guð að blessa þá, ,,ef mér leyfist að nefna hans
heilaga nafn“. Síðan fer hann.
Aðalstjórnandinn og þrír aðstoðarstjórnendur tala
gegnum miðilinn hver eftir annan og votta gleði sína
* Einn af aðstoðar-stjórnendunum kvaðst vera hið nafnkunna
sálmaskáld.