19. júní - 19.06.1955, Blaðsíða 29

kaup á luisi og gekk að eiga unnustu sína, Miss
Pliyllis áVhite, i marz 1922. Hann var í vandræð-
um með að kaupa giftingarhringana. Edwards
varð nú að heyja harða baráttu við fátækt, komst
í töluverðar skuldir og fékk oft heimsóknir af lög-
taksmönnum og innheimtumönnum. En hann
gafst ekki upp og vonaði alltaf, að hann myndi
sigra í þessari baráttu, sem stóð í 12 ár. Alla ævi
hefur Edwards átt auðvelt með að eignast vini, og
glöggt dæmi um það er, að þessir innheimtumenn,
sem voru svo tíðir gestir hjá honum, urðu brátt
beztu vinir hans. Á Jiessum erfiðu árum eignuðust
þau hjónin fjögur börn, einn son og Jrrjár dætur.
Það var nokkru eftir 1930 að Edwards kynntist
spiritismanum. Hafði liann farið í spiritista-kirkju
með nokkrum vinum sínum. Hann var Jrá enginn
trúmaður og taldi ólíklegt, að um nokkuð fram-
haldslíf væri að ræða eftir líkamsdauðann. Bjóst
hann við, að auðvelt væri að sjá í gegnum svikin,
sem liann taldi víst að væru viðhöfð hjá spiritist-
unurn. En hann komst á aðra skoðun. Seinna var
honum sagt, að hann hefði hæfileika til þess að
\ erða „healer“, eða andlegur læknir. Tók hann þá
ásamt nokkrum vinum sínum aðjvjálfa þessa liæfi-
leika sína. Brátt kom í ljós, að staðhæfingin hafði
við rök að styðjast, og hann ákvað að verja einu
kvöldi í viku í Jressu augnamiði. En eins og að lík-
um lætur, bárust fljótt sögur af hinum merkilega
árangri, og einn sjúklingur, er hlotið hafði bata,
sagði öðrum frá. Varði Edwards jwí fljótlega þrem
kvöldum í viku til lækninganna, og nú er svo kom-
ið, að hann hefur lagt öll önnur störf á hilluna og
hefur nú í mörg ár varið öllum tíma sínum til Jress
að líkna sjúkum og fylgja þannig köllun sinni,
meðbræðrum sínum til blessunar.
Með Jrví að hann áleit, að skilyrði væru betri
fjarri heimsborginni, flutti hann sig til Surrey, þar
sem hann hefur komið sér vel fyrir ásamt fjöl-
skyldu sinni og hjálparliði. Því svo umfangsmikið
er Jretta starf nú orðið, að Joað krefst mikilla starfs-
krafta. Brátt kom það í ljós, að Edwards gat hjálp-
að sjúklingum, þótt í fjarlægð væru, og þess vegna
fær liann nú í hverri viku bréf svo Jrúsundum
skiptir frá sjúklingum livaðanæva tir heiminum.
í bók eftir Maurice Barbanell, sem kom út 1949,
er talið, að hann fái þá 4000 bréf á viku, og hefur
tala þeiiæa áreiðanlega aukizt mjög síðan.
í marzmánuði 1953 átti Harry Edwards 60 ára
afmæli. Las égþá um hann greinar í Phsycic News.
Var lionum Jrar lýst sem óvanalega elskulegum
19. JÚNÍ
manni, er öll Jiessi frægð og allt að Jdví dýrkun
margra sjúklinga, sem undursamlegan bata hafa
hlotið, hefði engin áhrif haft á. Hann er samur og
jafn \ ið alla, krefst aldrei borgunar fyrir þá hjálp
er hann veitir, en ef fólk vill senda gjafir, stórar
eða smáar, eru þær vel þegnar, því auðvitað þarf
mikið fé til Jaess að liægt sé að halda uppi Jressu
merka starfi. Edwards sýnir Jrað í öllu sínu dagfari,
að hann Jiakkar sér ekki þau undur, sem gerast,
heldur skoðar sig aðeins sem verkfæri í hendi æðri
máttarvalda.
Þó fáir menn séu eins störfunr lilaðnir og Ed-
wards, svarar hann sjálfur í símann, ef hann er
ekki Jrá stundina að taka á móti sjúklingum, les
öll bréfin, sent berast, og svarar Jreim. Tíu vélrit-
arar aðstoða hann og Jrar að auki hjálpa fjórir með-
limir fjölskyldunnar. Jafnvel \ ið máltíðirnar er
liann að lesa bréf og skrifa undir bréf. Allur Joessi
póstur er að sprengja póstluisið í litla þorpinu,
J\ar sem hann býr. Gistilnis í nálægum þorpum og
borgum eru oft full af sjúklingum, sent óska að
komast í persónulegt samband \ ið Edwards. —
Sjúkrabílar koma iðulega með sjúklinga frá ýms-
um fjarlægum stöðum i landinu.
í bók eftir Maurice Barbanell segir höfundur-
inn á þessa leið: „Þegar ég spurði Edwards, hvern-
ighann vissi, á livern hátt hann ætti að meðhöndla
sjúklinginn, svaraði hann: „Ég finn það í hægri
hendinni." Hann lýsti Jdví þannig, að hönd sín
drægist líkt og segull að þeim hluta líkamans, þar
sent orsök sjúkdómsins lægi. Sjúklingarnir segja,
að Joeir linni eitthvað, sem líkist rafmagnsstraum,
Jjegar Edwards snertir þá. Það er mjög algengt að
lesa í bréfum frá sjúklingum, að þeir sjái Edwards
í astrallíkamanum, Jtegar hann beini lækninga-
krafti sínum til þeirra. Oft er Edwards sér Jress
meðvitandi að hafa farið í þessar heimsóknir, og
getur lýst hlutum í herbergjunum, sem liann heim-
sækir á þennan hátt.“
Hann fyrirverður sig ekki fyrir að játa, að þekk-
ing hans í læknisfræði sé mjög frumstæð, og mest
af því, sem hann viti um sjúkdóma, hafi hann lært
eftir að hann fór að fást við þessar lækningar. Þeg-
ar hann starfar, streymir frá honum rósemi og ljúf-
leiki. Hann er sér meðvitandi um köllun sína, og
virðist ennj)á vera undrandi, að liann skuli hafa
verið valinn til slíks starfs. Spjaldskrána, sem hann
heldur yfir alla þá sjúklinga, sem læknast liafa,
kallar Barbanell „níunda undur veraldar". Þar er
að finna nöfn á hundruðnm sjúkdóma. Hann tók
15