19. júní - 19.06.1966, Blaðsíða 8

Indira Gandhi
forsœtisrádherra Indlands
Það er athyglisvert, að það skuli vera Asíuþjóð,
sem nú í annað sinn felur konu að gegna æðsta
og ábyrgðarmesta embætti ríkisins. Sú fyrri var
Ceylon, þar sem S. Bandaranaika tók við embætt-
inu eftir lát manns síns.
En þetta skeði þ. 19. janúar í ár, er næstfjöl-
mennasta þjóð heimsins, Indverjar, kusu Indiru
Gandhi forsætisráðherra.
Er það „piltur“ eða „stúlka“? hrópaði mann-
f jöldinn, sem hnappazt hafði saman kringum þing-
húsið, á meðan forsætisráðherrakjörið fór fram.
Þegar fregnin barst, að „stúlkan“ hefði fengið
355 atkvæði og keppinautur hennar 169, ætlaði
allt um koll að keyra af fagnaðarlátum og húrra-
hrópum. Lengi lifi Indira Gandhi! söng mannfjöld-
inn.
Ávarp Indiru til þingsins var stutt:
„Þegar ég stend hér fyrir framan ykkur,“ sagði
hún á Hindúatungu, „verður mér hugsað til okk-
ar mikla leiðtoga, Mahatma Gandhi, en við fót-
skör hans er ég alin upp, föður míns og Lal Baha-
dur Shastri. Þessir leiðtogar hafa vísað veginn,
þann veg langar mig að ganga.“
Aldrei i veraldarsögunni hefur verið lögð svo
þung byrði á konuherðar. Vera má, að staða henn-
ar sem þjóðarleiðtoga sé sú vandasamasta í heimi
hér. En öllum, sem þekkja nokkuð til vandamála
Indlands, kemur saman um það, að Indverjar hafi
valið rétt, því að Indira Gandhi á öllum fremur
ást og traust landa sinna. Indverska þjóðin, sem
er um það bil 480 milljónir manna, talar 14 aðal-
tungur og auk þess fjöldann allan af mállýzkum,
og á við að stríða djústæðan trúarbragðaágreining,
hefur nú á tæpum tveimur árum misst þjóðarleið-
toga sína, án þess að lýðræðisþjóðskipulag þeirra
hafi beðið hnekki.
Þessar staðreyndir mega vera gleðiefni öllum
frjálsum lýðræðisþjóðum.
Aldrei á þeim 18*4 ári, sem liðin eru síðan Ind-
land hlaut sjálfstæði, hefur indverska þjóðin átt
við eins mikla örðugleika að stríða og nú. Að norð-
an vofir yfir áframhaldandi innrás Kínverja, sem
þegar hafa lagt undir sig 14,500 fermílur af ind-
versku landsvæði. 1 austri og vestri bíða vanda-
málin í sambúðinni við Pakistan, sem ekki hefur
enn tekizt að leysa, og heima fyrir vofir yfir hung-
ursneyð og atvinnuleysi af völdum þess mesta
uppskerubrests, sem komið hefur yfir landið á
þessari öld. Enda var það eitt af fyrstu embættis-
verkum forsætisráðherrans að fara til Vesturlanda
í þvi skyni að afla matvæla, svo að yfirvofandi
hungursneyð yrði afstýrt. Hún fór til Parísar,
New York, Lundúna og Moskvu, og var alls stað-
ar vel tekið. Indira á einhvern tíma að hafa asgt:
„Ég tel ekki rétt að halla sér of mikið til hægri
eða vinstri, ég held, að þeir, sem standa í miðj-
unni, fái mestu áorkað.“
Það vakti undrun víða um heim, að Indverjar
skyldu velja sér konu fyrir forsætisráðherra, en
þeir hafa alltaf kunnað að meta sínar afburða-
konur. 1 indverska þjóðþinginu eiga 59 konur sæti,
en það eru liðlega 11% af tölu þingmanna.
6
19. JÍJNl