19. júní - 19.06.1966, Síða 16

-^umarmáí
Hokinn Vetur
méS hrímtár
á frosnum hvarmi —
fótsár
staulast við staf
stirðum — rýrnuðum armi.
Byrgir í barmi —
fölur og fár
Ijósþrá — héláSa harmi.
Sumardís lœðist
á lyngskóm
méð laufgræna húfu —
vekur blóm
sem blunda •—- á grúfu.
Söngvana Ijúfu
sætum róm
syngur við mosaþúfu.
Biksvartur krummi
á bæjarhól
baðar vœngjum þöndum.
Morgunsól
mynnist við brim
á söndum —
og fimum höndum
fjallsins kjól
fléttar geislaböndum.
Ónámeóóuntítt
Björgin opnast. Álfamær
örugg dansinn stígur.
Fjalar sinni ferju rær —
fossinn djarfur smýgur.
Huldumaður hörpu slœr —
heil.lastundin flýgur —
heillatsundin hratt sem örskot flýgur.
Vatnadísin — vot á brá —
vængina sína gyllir.
Ungur hiarðsveinn horfir á —
hlœr — og blómi tyllir
blítt í lokk á lipurtá —
leyndardómi fyllir —
leyndardómi litla hjarlað fyllir.
Grösin öll méð geislastaf —
góða veizlu halda.
Lœkning hljóta allir af
ef þeir launin gjalda.
Þiggjum lyf sem þjóðtrú gaf
þegnum landsins kalda —
landsins okkar Ijúfa — tigna og kalda.
Himinljóminn heldur vörð
um hljóða nótt og bjarta.
Mannabörnin móður jörð —
milt í sínu hjarta —
blessa fyrir hrjúf og hörð
háfjöllin er skarta —
háfjöll er í heiðríkjunni skarta.
14
19. JÚNÍ