Sólskin - 01.07.1967, Qupperneq 27

þess að horfa út um litla gluggann. En þó
verkjaði hann svo mikið í höfuðið, að hann
varð strax að leggjast út af aftur.
— Liggðu alveg kyrr, — sagði einhver. Sam
sá einhvern, sem var alveg eins og hjúkrunar-
konurnar í þorpinu. Hún laut yfir Sam og
mœlti: — Þú verður að liggja alveg kyrr. Þú
ert meiddur nokkuð hér og þar, af því að þú
hrapaðir í flugvélinni þinni. En nú fljúgum við
til lœknisins, sem á að lœkna þetta allt, svo
að þú verðir jafngóður. —
Fljúgum við þá, hugsaði Sam. Hann hafði
heyrt talað um sjúkraflugvélar, sem flyttu veikt
fólk frá fjöllunum í sjúkrahús í borginni. Sam
fór að hugsa um, er hann steyptist fram af
klettinum í flugvélinni. Hann hafði víst fengið
slœma byltu.
En hvað er að segja um Klettatröllið, Vinda-
tröllið og hina fjóra vinda? Sam leitaði í úlp-
unni að silfurpípunni, en hann fann hana ekki.
Hann hafði víst týnt henni. Kannski var ferðin
til Saviofjallsins tómur draumur.
En fljúga fœ ég samt, hugsaði Sam. Svo
gat hann ekki hugsað meira og sofnaði.
25