Sólskin - 01.07.1967, Page 38

II. ÞÁTTUR
(Sama umhverfi og í fyrsta þœtti. Nótt og
kvikul birta. Fúsi situr á sama steininum og
grúfir yfir spjaldið. Hver hreyfing og tillit
bera vott um festu og áhuga. — Pési og
Jonni koma inn frá vinstri, strákslega hreykn-
ir af sjálfum sér).
Pési: Hœ-hœ. Þú ert þá hérna, Fúsi.
Jonni: Við komum við heima hjá þér, og fólk-
ið vissi ekki, hver þremillinn vœri orðinn af
þér.
Pési: En það gerir ekkert til. Við œtlum að
veiða silunga hérna í Þórðarvatninu.
Jonni: Og við ráðgerðum að taka þig með, ef
við fyndum þig. Ég er með fœri handa þér.
Fúsi (felur spjaldið í barmi sér og lítur upp):
Hvernig líður mömmu?
Pési: Það spurðum við ekkert um — svona,
komdu nú.
Fúsi: Ég má ekki fara héðan.
Jonni (undrandi): Mátt ekki fara héðan?
Pési: Hvað á það nú að þýða? Hvað ertu eig-
inlega að gera hér, karl minn?
Fúsi: Það segi ég ekki.
Jonni: Hann er orðinn galinn.
36