Sólskin - 01.07.1967, Page 70

þá fannst þar samt tréskál ein brotin og dall-
ur. Fór Gyingurinn með hvort tveggja út á torg-
ið og œtlaði að selja, en enginn vildi kaupa.
Og sem hann var að bjóða þetta til kaups, þá
kom þar maður með digran fisk og dragúld-
inn, sem enginn vildi kaupa, og bauð hann
Gyðingnum að hafa skipti við sig, kvaðst
skyldu láta hann fá fiskinn fyrir tréílátin, hann
gœti aldrei selt þau hvort sem vœri. Gyðing-
urinn féllst á það, lét hann fá tréskálina og
dallinn fyrir fiskinn og fór með hann heim til
sín. Spurði hyski hans þá, hvað hann œtti að
gera við fiskinn. Gyðingurinn svaraði: — Við
skulum sjóða hann og éta, þangað til drottinn
veitir okkur betri lífsbjörg. — Og sem þau
skáru hann sundur, þá fundu þau perlu inn-
an í honum. Sögðu þau Gyðingnum undir eins
frá því, en hann beiddi þau gá að, hvort perl-
an vœri boruð í gegn, því að þá vœri hún
annars eign. En vœri perlan óboruð, þá vœri
hún gjöf frá drottni. Var nú perlan skoðuð, og
sást þá, að hún var óboruð. Fór því hinn ráð-
vandi maður morguninn eftir með hana til eins
af brœðrum sínum, er kunni skyn á perlum.
Undraðist hann mjög og spurði, hvar hann
68