Sólskin - 01.07.1967, Page 93

Vegamennirnir voru þeir fyrstu, sem sáu ný-
virkin hjá skólanum, þegar þeir fóru til vinnu
sinnar um morguninn, og urðu nœsta hissa.
Þeir voru að finna verkfœrin sín, þar sem þau
lágu í hrúgu í gryfjunni, allt öðruvísi en þeir
höfðu skilið við þau, þegar verkstjórinn kom
að. Hann sagði þeim söguna um það, sem
gerzt hafði um nóttina, og bœtti svo við:
— Ættum við ekki að fara að dœmi drengj-
anna, piltar, og aka ofaníburði í skólaveginn
eftir vinnutíma í dag? —
Sú tillaga var samþykkt einum rómi.
Mömmum skóladrengjanna í Bakkavík
fannst þeir eiga óvenjulega erfitt með að
vakna á laugardagsmorguninn. Og þó höfðu
þeir prýðilegustu lyst á morgunmatnum og
flýttu sér eins og þeir œttu lífið að leysa af
stað í skólann. Þeir voru hér um bil allir komnir
á undan kennaranum og stúlkunum, og nutu
þess, að horfa á undrun þeirra yfir nýja veg-
inum.
Kennarinn vissi ekki hvað hann átti að halda,
þegar hann sá breiðan og eggsléttan veg heim
að skólanum, í staðinn fyrir grýttan troðning.
Hann grunaði þó fljótlega, hvers kyns var, því
91