Sameiningin - 01.11.1889, Qupperneq 8

—13G—
í annari ritgjjörS hjer í Ijlaðinu mun jeg leitast viS
aö gjöra nokkra grein fyrir kristindóms-stefnu vorri hjer
vestur frá. Jeg vil ];ar leitast við að sýna fram á, hvað
það er í kirkjulegu . tilliti, sem sjerstaklega vakir fyrir
oss, og í hverju hin kristilega endurfæðing er fólgin, sem
oss virðist þjóð vorri liggja lífið á. Rúmið í voru litla
blaði levfir mjer ekki að gjöra það, nema á mjög svo ó-
fullkominn liátt; enda ber margt annað til þess, því það
er ekki vandalaust verk. En jeg vil biðja mína kristnu
lesendur, bæði austan hafs og vestan, að muna eptir því,
hver höfundurinn er, og að það hefur verið tekið fram, að
hann væri ungur; — kenna því honurn og æsku hans um
ófullkomlegleikana en engum öðrum.
RVERNIG MESSIASAR-VONIN ÞROSKAST.
Eptir Christopher Bruun í „For frisindet Christendom".
II.
Davíð hafði fremur öllum öðrum sjerstaka ástæðu til
að kveða þannig og hugsa þannig. því hin heilögu fyrir-
heit, sem guð hafði gefið feðrunum og sem Jakob hafði á
æfikveldi sínu tiléinkað Jáda ætt, hafði spádómsórð eitt*
tileinkað honurn og ætt hans. þegar hann „var setztur um
kyrt og drottinn hafði getíð honuin frið allt um kring fyr-
ir öllum hans óvinum“, þegar hann, Júdaljónið, hvíldi í
hátignarlegri ró, sem enginn óvinur þorði að raska, þá
hafði hann eptir samráði við Xatan, hinn mesta spámann
samtíðarínnar, tekið þá ákvörðun að byggja musteri, hús
handa Jehóva, í Jerúsalem. En Natan, sem í fyrstu hafði
verið konungi sammála og styrkt hann í þessari fyrirætl-
un hans, fjekk næstu nótt guðlega vitrun, sem hann átti að
kunngjöra Davíð. 0g vitranin var þess efnis, að það var
ekki Dávíð, sem átti að byggja Jehóva hús; það var Je-
hóva, sem ætlaði að byggja Davíð hús: hann ætlaði að
gefa liúsi og ætt Davíðs cilíf yrirráð ytír Israel. Hús
Sáls konungs hafði einnig áður verið hafið úr duptinu upp
') 2. Sam., 7.