Sameiningin - 01.11.1889, Blaðsíða 18

Til þess sannleiksbaráttan í heiminum sje ekki eilíf endur-
tekning, til þess mannsandinn fari ekki að óþörfu að heyja
þær orustur á ný, sem hann áður hefur háð, til þess fram-
sóknin í andans heimi verði ekki einlæg hring-sókn, — verð-
ur að rita með óafmáanlegu letri á spjöld tímans sigur-
vinningarnar, sem mannsandinn hefur unnið yfir villunni
og- vonzkunni.
þær sigurvinningar, sem unnar voru á siðbótartímabilinu
í trúarlegu tiliiti, hafa verið skrásettar í liinu lang-merkileg-
asta riti frá þeim tímum, Ágsborgarjátningunni; þeir
Lúterstrúarmenn, sem síðan hafa gengið fram undir hennar
merkjum og byggt ofan á þann grundvöll, sem feðurnir þá
lögðu, hafa einlægt leitt sína kirkjudeild frá einni sigurvinn-
ing til annarar; þar hefur verið sífeld framför, sífeld upp-
stigning. En hinir, sem hafa misskilið verk feðranna og
hafnað þeim grundvelli, sem þeir lögðu, hafa villzt inn í
sömu ógöngurnar, og mannsandinn var staddur í á 15. öld-
inni; þar hefur lífið verið apturför. ])aö er víst ekki tilgang-
ur hans, sem leiðir gang sögunnar, að mannsandinn skuli vera
a einlægu hringsóli, einlægt vera að snúast í kring um sjálf-
an sig, heldur að hann gegn um stríðið og baráttuna, þokuna
og ógöngurnar sje á gífeldri framsókn. En þetta getur liann
því að eins, að mennirnir gleymi ekki mílustólpum lið-
inna <alda.
Oss Islendingum hjer fyrir vestan þykir það lifsspursmál
fyrir oss, að hið kirkjulega líf vort geti orðið' framför. þess
vegna viljum vjer byggja allt vort kirkjulega líf á þeirn grund-
velli, sem sagan, eða drottinn sögunnar, rjettara sagt, hefur
gelið oss. Trúarjátning kirkju vorrar höfum vjer þess vegna
í heiðri og látum hana með annari hendinni varna oss frá vill-
unni, en með hinni benda oss á miðdepil hins kristilega trú-
arlífs, sem aldrei iná hverfa sjónum. Miðdepill hins kristilega
trúarlífs er trúin á frelsara heimsins. Sá, sem hefur týnt
trúnni á hann úr hjarta sínu, hefur um leið týnt skilningnum
á aðal-atriðum kristindónisins úr höfði sínu. Að lifa í jafn-
innilegu sambandi við frelsara sinn, og nann lifði í við sinn
himneska föður, meðan hann dvaldi hjer á jörðunni, er full-
komnunar-liugmynd hins kristilega trúarlífs. En að vekja