Freyja - 01.12.1902, Blaðsíða 30

‘7-7
Þeir funcín, seiu von var, of mikið til Iiöfniuiipiástands fffðurlancls síns;
til að taka þátt í bílífi sigurveg'ara sinna. Flugufregnir um’tilgang-
þeirra með að leita á náðir annara þjóða eru tilhæfulausar. Ilcrshöfð-
ingjar Búanna eru cngin bffrn, sem stjórnvitringar Breta eða neinna
annara þjóða geta leikið séi með.
Þeir þáðu heimboð konungs og voru mjög áraugðir með ’ninar cin-
föklu en vingjarnlegu viðtökur hans, er hann sýndi þeim konu sína og
börn. En Iivorki fyr né síðar liafa þeir vikið hársbreidd frá þeirri fyrir-
ætlan sinni að leita hvorki hluttekningar erlendra þjóða, nð gestrisni
óvina sinna, fyrr en þeir liefðu fundið Chamberlain og stjórnina, og
komist að því hvort þeir ætlt ðu sér aö halda friðarsamningana og full-
nægja loforðutu sínum, bæði þoim, að bor'ga mcð £3,000,000 cignir'þær,
cr hershöfðingjar brezku stjórnarinnar, samkvæmt hcrnaðarlögunum,
tóku til ;ið fæða herdeildir sínar á, cg cins þsim, að fá þeim nægilegt fé
til að byggja upp lieimili þcirra, og kotna þcim í svipaðan efnahag og
þeir voru í, áður en stríðið byrjaði, Vonandi er að þessum loforðum
verði +ctllnægt, þvíáþví hvílir friðurinn og viðunanleg kjör Búanna'um
næstu áratugi, og í því tilfelli fara Búahershöfðingjarnir enga bctliför
til Ameríku eða annara landa.
Hvað sem sagt kann að vcroa um uppruna stríðsins og misskilning-
þann er átti sér stað frá Krugers liálfu cg annara, þá tnun þó heimur-
inn viðurkenna þá stóru þönustn. sem Báarnir hafa gjört mannkyninu I
heild sinni. Þcirra ósigrandi hugreklti, óhilandi tríimcnnska, og óvið-
jafnanleg sjálfsafneitun í fffðurlandsins og frelsisins þarfir. Mennirnir
ern þó ekki svo djúpt sokkuir í munað, ágirnd og sjálfcelskn, að þeim
sé ekki viðreisnar von, meðan þcir á þessum sjáifsþóttans og kveifar-
.skapartímum. geta framleitt hetjur, sem tncð réttu má setja á hin ódauð-
legu frægðar og sagna sjijöld sögunnar, samhliða ffðrum cins mönnum
og Tall, Bruoe af Banneckborn og öðrum þeirra likutn. De Wet mi
setja samliliða Wallaee Wight. Steyn forseti er nútímans Aridreas
Koper, en Bofha og Delarey, þó þeim tækist ekki að „skjóta óvinina
sem æddu eins og engisprettur yflr jörðina," eigasæti hjá liinum ódauð-
lega Leonidas, sem með 300 manns reyndi að stemma stigu fyrir hin-
um persnesku þúsundum í Langaskarði. Það er þó nokkurs virði að
hafa lifað á sama tíma og þessir afríkönsku bændur, sem lögðu'lífið S
sölurnar fyrir frelsi þjóðar sinnar.
Eftir Revisw of Reviews.