Sameiningin - 01.09.1952, Side 13

Sameiningin
59
kringum árið 1929 í Ugarit á Sýrlandi og bylti við þekkingu
manna á kanverskum trúarbrögðum og þar með á þekkingu
vorri á þeim þætti hebreskra trúarbragða, sem snýr að kan-
verskum trúaráhrifum. Það er kunnara en frá þurfi að
segja, að spámenn ísraels börðust ákaft gegn þessum heiðnu
úhrifum og veitti stundum betur og stundum verr. Þessi
iundur var því hinn þýðingarmesti.
Allt frá því að þetta skeði og fram til þessa dags vinna
sérfræðingar úr því efni, sem þeim berst upp í hendurnar
frá Ugarit eða Ras Schamra, eins og það er stundum nefnt.
Menn gátu því verið harla ánægðir með þennan fund sem
hinn mikla viðburð í fornleifarannsóknum þessarar kyn-
slóðar á Austurlöndum hinum heimari. En samt átti annar
viðburður engu minni eftir að ske.
Um haustið 1948 voru fréttastofur veraldarinnar önnum
kafnar við að skýra frá fundi, er orðið hafði með einkenni-
legum og nýstárlegum hætti suður í Palestínu. Fundist
liöfðu forn hebresk handrit að nokkrum ritum Gamla testa-
naentisins, hið merkasta þeirra um 1000 árum eldra en elzta
handrit að öllu hebreska Gamla testamentinu. Menn spurðu
í ákafa, hvort þetta myndi bylta við Ritningunni, hvort nú
rýrnaði gildi þeirra rita, sem vér eigum í Biblíu vorri. Ég
var jafnvel spurður sumra þessara spurninga.
Þessi atburður vakti ekkx aðeins mikla athygli vegna
þess, hve frásagnarverður aðdragandinn var, heldur einnig'
og fyrst og fremst vegna hins, að mönnum var þegar ljóst,
að hann myndi varpa nýju ljósi á margt er snertir sögu
biblíutextans og einnig veita mikilsverðar upplýs^ngar um
liðna sögu, er lýtur að rótum og upphafi kristinnar trúar.
Vér skulum nú víkja oss sem snöggvast að hinu fyrra at-
aðinu, sógu hins hebreska texta.
Gamla testamentið er, eins og allir vita, skrifað á
hebresku að undanteknum nokkrum kapítulum hjá Esra
og Daníel og einu versi hjá Jeremía, sem ritaðir eru á
aramisku. Þessi texti hefir verið vel varðveittur gegn um
aldirnar, og eigum vér það að mestu að þakka því stórvirki,
er hinir svonefndu Massóretar unnu. Massóretar voru lær-
dómsmenn Gyðinga, málfræðingar og guðfræðingar. Þeir
störfuðu frá sjöundu öld e. Kr. til hinnar tíundu. Þeir unnu
að því að samræma þá texta, er þeir höfðu með höndum og
ákvarða og „gefa út“ einn réttan texta. Texti sá, sem þeir