Sameiningin - 01.09.1952, Qupperneq 26

72
Sameiningin
í hinni heilögu æskulýðsfylkingu Jesú Krists eru aðeins
sjálfbo&aliöar. Hann lét ríka unglinginn frá sér fara vegna
þess, að hann hafði ekki hinn glaða fúsleiksanda læri-
sveinsins.
Hraust og djörf æska fylkir sér um krossfánann. „Þeir
ia nýjan kraf't; þeir fljúga upp á vængjum sem ernir; þeir
hlaupa og lýjast ekki; þeir ganga og þreytast ekki“.
(Jes. 40, 31). '
Það eru margir, sem hafa geng'ið í krossher Krists, —
i'jölmargir eins og daggardroparnir, — og fleiri, viljum við,
að þeir verði.
Og friðar-vinir eru þeir í þjónustu friðarhöfðingjans.
Annars vegar reyna þeir „að halda frið við alla menn“
eins og hirðar Abrahams, en þó hafa þeir sagt synd og
óréttlæti stríð á hendur.
Kristniboð er einn þáttur þessa heilaga stríðs, eins og
allt annað starf, sem er unnið Guðs ríki til eflingar. Þar
bíða þín mikil og vegleg verkefni, viljir þú þjóna Kristi
með lífi þínu. Hann þarfnast þín. Enn hljómar herópið frá
Stiklastöðum í æðri og andlegri merkingu: „Áfram! Krists-
menn, krossmenn, konungsmenn!“
Sigurinn er vís!
Sigrandi og til sigurfara
sigurhetjan fer um storö;
til að rnölva myrkrahliðin
máttugt á hann sigur-orð.
Iiann er krýndur sigursveigum,
sólin bliknar í hans glans!
Fetum í hans fótspor glaðir,
frelsi og líf svo öðlumst hans.
Goethe, þýzka skáldið, segir: „Ef kristindómurinn um-
skapar ekki hjörtu vor, þá nær hann ekki tilgangi sínum.
Þegar kenning Krists og kærleikur upplýsir skilning vorn
og lifir í hjörtum vorum, þá komumst vér að raun um það,
að vér verðum betri og frjálsari menn.“
☆ ☆ ☆
Vér verðum einungis sæl af þeim kærleika, sem vér
auðsýnum öðrum.