Sameiningin - 01.12.1929, Síða 5
ái>ametmngtn.
Mánaðarrit til stuðnings kirlcju og kristindómi íslendinga
gefið út af Hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vesturheimi.
XLIV. WINNIPEG, DESEMBER, 1929. No, 12
Friður á jörðu
Ár eftir ár og öld eftir öld hefir hljómað iboSskapur jólanna
um friÖ á jörÖ. ÆtíÖ hefir 'þessi boðskapur heillað hjörtu fjölda
margra, þó vöntun hafi verið á þvi að menn tileinkuðu sér, nema
að litlu leyti, það sem orðin merkja eða flytja.
Sú merking orðanna, sem liggur til grundvallar, áhrærir frið-
inn, sem er æðri öllum skilningi, frið hinna einstöku mannsálna,
sem komast í sátt við Guð og meðbræðuh sína—eignast samvizku-
frið fyrir fyrirgefningu GuSs í Jesú Kristi án þess að sálin sljófg-
ist að næmleik eða áhuga fyrir framför í því góða. Að mest
verði vart þessarar merkingar orðanna i boðskap nýja testament-
isins, er víst ekki um að villast. Kristindómurinn talar fyrst og
fremst til einstaklingsins og ávinnur það, sem hann fær til leiðar
komið, með því að umbreyta honum, færa ný áhrif og hvatir inn í
líf hans, skapa hjá honum nýtt hugarástand, leggja honurn til nýtt
þrek, nýtt samræmi í lifinu, og verður sameiginlegur nefnari alls
þessa “sá friður, sem er æðri öllum skilningi.”
Ekki verður því haggað að kristindómurinn talar fyrst og
fremst til einstaklinga og að áhrif hans verða að leggja leið sína
inn í mannlegt líf gegnum einstaklinga, sem umbreyttir eru fyrir
boðskap hans. En annars verSa því engin takmörk sett, sem
kristindómurinn getur áorkað til að umbreyta mannlegu lífi.
Enda er ráð fyrir því gert þegar i n. t. að fyrir einstaklinga, sem
eignast hafa þann frið, sem æðri er öllum skilningi, eigi að auk-
ast friður í mannlegu lífi fyrir aðgerðir þeirra og framkomu. Orð
postulans: “AS því er til yðar kemur, þá hafið frið við alla
menn,” “verið friðsamir,” o. fl., 'benda til þess að friður Guðs í
hjörtunum átti að efla frið í mannfélaginu. Sjálfsagt er samtíð
vor ekki síður ibreysk í því að fullnægja ekki þessari hugsjón en
fyrri kynslóðir. Svo rnörg eru merkin til þess og það innan
kristninnar aS of mikið er til af lítt kristilegum vígahug manna
milli. Þó höfundur kristninnar “illmælti ei aftur er honum var
illmælt, og hótaði ei er hann leið,” hafa önnur dæmi orðið auð-